۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
تفسیر أبي‌الجارود و مسنده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ تفسیر أبي الجارود و مسنده را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به تفسیر أبي‌الجارود و مسنده منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تفسير أبي‌الجارود و مسنده'''، تألیف ابوالجارود زیاد بن منذر بنیان‌گذار فرقه جارودیه (نیمه اول سده 2ق) است. تفسیر ابی‌الجارود مشتمل بر روایات منقول از امام باقر(ع) است؛ لذا بیشتر به تفسیر امام باقر(ع) شهرت داشته است<ref>ر.ک: بهرامیان، علی، ج5، ص291</ref>. مسند ابی‌الجارود نیز حاوی روایات کلامی و فقهی منقول از امام باقر(ع) است. این کتاب توسط علی‌شاه علی‌زاده (معاصر) استخراج و تحقیق شده است. | '''تفسير أبي‌الجارود و مسنده'''، تألیف [[ابوالجارود زیاد بن منذر]] بنیان‌گذار فرقه جارودیه (نیمه اول سده 2ق) است. تفسیر ابی‌الجارود مشتمل بر روایات منقول از [[امام باقر(ع)]] است؛ لذا بیشتر به تفسیر [[امام باقر(ع)]] شهرت داشته است<ref>ر.ک: بهرامیان، علی، ج5، ص291</ref>. مسند ابی‌الجارود نیز حاوی روایات کلامی و فقهی منقول از امام باقر(ع) است. این کتاب توسط [[علی‌زاده، علی‌شاه|علی‌شاه علی‌زاده]] (معاصر) استخراج و تحقیق شده است. | ||
در منابع، صدها حدیث و خبر تفسیری که سند آنها به امام باقر(ع) منتهی می‌گردد نقل شده است، اما مجموعه‌ای مدون به ایشان نسبت داده نشده، جز تفسیری که در منابع به روایت ابوالجارود از ایشان است<ref>ر.ک: جرار، ماهر، ص23</ref>. ابن ندیم، نجاشی و شیخ طوسی، تفسیر ابی‌الجارود را مشتمل بر احادیثی دانسته‌اند که زیاد بن منذر از امام باقر(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص46</ref>. نخستین اشاره به این تفسیر اشاره‌ای در الفهرست ابن ندیم است. ابن ندیم از تألیف کتاب خود در 377ق/987م، فراغت یافته و در این تاریخ کتاب خود را به دست کسی برای استنساخ سپرده است و بر آن یادداشته‌ای تا 340 ق/951م، افزوده است و این بدان معناست که کتاب ابوالجارود در تفسیر به روایت او از ابوجعفر باقر(ع) حداقل از میانه قرن چهارم قمری معروف بوده است. نقل قول‌های فراوانی از تفسیر ابوالجارود در ضمن تفسیر القمی تألیف علی بن ابراهیم متوفی حدود 307ق/919م، آمده است<ref>ر.ک: جرار، ماهر، ص23</ref>. | در منابع، صدها حدیث و خبر تفسیری که سند آنها به امام باقر(ع) منتهی می‌گردد نقل شده است، اما مجموعه‌ای مدون به ایشان نسبت داده نشده، جز تفسیری که در منابع به روایت ابوالجارود از ایشان است<ref>ر.ک: جرار، ماهر، ص23</ref>. ابن ندیم، نجاشی و شیخ طوسی، تفسیر ابی‌الجارود را مشتمل بر احادیثی دانسته‌اند که زیاد بن منذر از امام باقر(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص46</ref>. نخستین اشاره به این تفسیر اشاره‌ای در الفهرست ابن ندیم است. ابن ندیم از تألیف کتاب خود در 377ق/987م، فراغت یافته و در این تاریخ کتاب خود را به دست کسی برای استنساخ سپرده است و بر آن یادداشته‌ای تا 340 ق/951م، افزوده است و این بدان معناست که کتاب ابوالجارود در تفسیر به روایت او از [[ابوجعفر باقر(ع]]) حداقل از میانه قرن چهارم قمری معروف بوده است. نقل قول‌های فراوانی از تفسیر ابوالجارود در ضمن تفسیر القمی تألیف علی بن ابراهیم متوفی حدود 307ق/919م، آمده است<ref>ر.ک: جرار، ماهر، ص23</ref>. | ||
با وجود اینکه بخش اعظمی از روایاتی که ابوالجارود نقل کرده با مبادی امامیه در تفسیر موافق است، اما تعدادی از روایات آن جای بحث و مناقشه دارد؛ چراکه ظاهر آنها با دیدگاه اهل‌بیت(ع) موافق نیست و باید آنها را توجیه کرد<ref>ر.ک: مدخل، ص8</ref>. درهرحال، انتشار این کتاب به این معنا نیست که همه روایات ذکرشده در آن مورد تأیید است؛ به‌ویژه روایاتی که در قسمت آخر آن آمده و «مسند ابی‌الجارود» نامیده شده است؛ چراکه امثال این روایات فراوان در آن ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | با وجود اینکه بخش اعظمی از روایاتی که ابوالجارود نقل کرده با مبادی امامیه در تفسیر موافق است، اما تعدادی از روایات آن جای بحث و مناقشه دارد؛ چراکه ظاهر آنها با دیدگاه اهل‌بیت(ع) موافق نیست و باید آنها را توجیه کرد<ref>ر.ک: مدخل، ص8</ref>. درهرحال، انتشار این کتاب به این معنا نیست که همه روایات ذکرشده در آن مورد تأیید است؛ به‌ویژه روایاتی که در قسمت آخر آن آمده و «مسند ابی‌الجارود» نامیده شده است؛ چراکه امثال این روایات فراوان در آن ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | ||