۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''حسن خلق در شعاع اصلاح خلق'''، اثر محمدرضا | '''حسن خلق در شعاع اصلاح خلق'''، اثر [[امینزاده، محمدرضا|محمدرضا امینزاده]]، پرداختی است نو از فلسفه اخلاق. اساس بحث پیوند زایشی خُلق با خَلق است. از این رهگذر به گونهای جبر اشاره میشود که به اکتساب اشاعره میماند. | ||
برخی بدایع کتاب بی فایده و برخی نکات فایدهمند آن غیر بدیع است. گاه مطالب نادرست را چنان با آب و تاب آوره که گویی تکرار وحی میکند مثل صفحه نه و ده، فضیلت و رذیلت را که دو مفهوم اخلاقی است، شامل قوای جذب و دفع و رشد انسان دانسته است؛ یا در صفحه یازده مدعی است که استعداد پذیرش خوبی و بدی با دیگر استعدادها فرق دارد، از جمله اینکه استعداد خوبی و بدی بر آدمی اثر مستقیم دارد برخلاف دیگر استعدادها، بعد میگوید: مثلا کسی که صداقت یا راستی را برگزیند اثرش فوراً در نفس ظاهر میشود. حداقل ایراد این سخن آن است که صداقت و راستی از صفات اخلاقی اند نه استعداد اخلاقی، در صفحه سیرده از مقدمات درست نتیجه غلط میگیرد. | برخی بدایع کتاب بی فایده و برخی نکات فایدهمند آن غیر بدیع است. گاه مطالب نادرست را چنان با آب و تاب آوره که گویی تکرار وحی میکند مثل صفحه نه و ده، فضیلت و رذیلت را که دو مفهوم اخلاقی است، شامل قوای جذب و دفع و رشد انسان دانسته است؛ یا در صفحه یازده مدعی است که استعداد پذیرش خوبی و بدی با دیگر استعدادها فرق دارد، از جمله اینکه استعداد خوبی و بدی بر آدمی اثر مستقیم دارد برخلاف دیگر استعدادها، بعد میگوید: مثلا کسی که صداقت یا راستی را برگزیند اثرش فوراً در نفس ظاهر میشود. حداقل ایراد این سخن آن است که صداقت و راستی از صفات اخلاقی اند نه استعداد اخلاقی، در صفحه سیرده از مقدمات درست نتیجه غلط میگیرد. |