۱۴۴٬۹۵۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ع4 ن6202641 66 BC | ||
| موضوع =منطق - متون قدیمی تا قرن 14 - نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، 597 - 672ق. تجرید المنطق - نقد و تفسیر | | موضوع =منطق - متون قدیمی تا قرن 14 - نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، 597 - 672ق. تجرید المنطق - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
منطق تجرید یک دوره کامل و بسیار مختصر از تمام بخشهای منطق را دربردارد و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّی]] به سبب همین اختصار -که موجب دشواری در فهم عبارات میشده است- و نیز به جهت مبحثهای مهمی که در کتاب بوده، به شرح آن پرداخته است. این کتاب از مدخلی بر منطق، مقولات، قضایا، قیاس، برهان، جدل، مغالطه، خطابه و شعر شکل گرفته است. الجوهر النضید به صورت طولانی و خستهکننده و کوتاه و گیجکننده نیست و راه میانهای را در تألیف برگزیده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 12</ref> | منطق تجرید یک دوره کامل و بسیار مختصر از تمام بخشهای منطق را دربردارد و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّی]] به سبب همین اختصار -که موجب دشواری در فهم عبارات میشده است- و نیز به جهت مبحثهای مهمی که در کتاب بوده، به شرح آن پرداخته است. این کتاب از مدخلی بر منطق، مقولات، قضایا، قیاس، برهان، جدل، مغالطه، خطابه و شعر شکل گرفته است. الجوهر النضید به صورت طولانی و خستهکننده و کوتاه و گیجکننده نیست و راه میانهای را در تألیف برگزیده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 12</ref> | ||
این کتاب به سبک «قال» و «اقول» و به شرح غیر مزجی نگاشته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 187 و 189 و 195</ref>و دارای ویژگیهای شرحهای انتقادی، تحلیلی و توضیحی است. سخنان و آرای بزرگان فن منطق، مانند [[ارسطو]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] در کتاب آمده است و نیز اقسام فرعی و مثالهای مختلفی که برای روشن شدن اصل بحث و عبارتهای خواجه نیاز بوده، اضافه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42 و 49 و 52 و 378</ref> | این کتاب به سبک «قال» و «اقول» و به شرح غیر مزجی نگاشته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 187 و 189 و 195</ref>و دارای ویژگیهای شرحهای انتقادی، تحلیلی و توضیحی است. سخنان و آرای بزرگان فن منطق، مانند [[ارسطو]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] در کتاب آمده است و نیز اقسام فرعی و مثالهای مختلفی که برای روشن شدن اصل بحث و عبارتهای خواجه نیاز بوده، اضافه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42 و 49 و 52 و 378</ref> | ||