پرش به محتوا

معادن الحكمة في مكاتيب الائمة عليهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد')
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق')
خط ۵۷: خط ۵۷:
جلد اول حاوى 89 نامه و برخى وصاياى اميرالمؤمنين على(ع) است كه سه نام نخست از كتاب «رسائل الأئمة(ع)»، تأليف [[کلینی، محمد بن یعقوب|ثقةالاسلام كلينى]] و بقيه از منابع مختلف و بيشتر از «نهج البلاغة» نقل شده است. با اين تفاوت كه در «نهج البلاغة» سخنانى آورده شده است كه از نظر ادبى بليغ و فصيح و از منظر محتوا و معنا بيشتر اجتماعى و سياسى بوده‌اند. گويا مشاغل سياسى و اجتماعى شريف رضى در اين انتخاب مؤثر بوده و ايشان در اين راه نيز مصالح مهم اجتماعى مسلمانان را لحاظ كرده است، اما علم‌الهدى كاشانى در «معادن الحكمة» بيشتر نامه‌هايى را ذكر كرده كه محتواى اعتقادى دارند و بلندتر و رساتر از همه، نامه چهارم است. بر همين مبنا، نامه امام على(ع) به ابوبكر نقل شده و در توضيح آن، خطبه بلند حضرت فاطمه زهرا(س) در مسجدالنبى و... روايت شده است، كه نظير چنين نامه‌هايى هرگز در «نهج البلاغة» نقل نشده است <ref>صحتى سردرودى، محمد</ref>.
جلد اول حاوى 89 نامه و برخى وصاياى اميرالمؤمنين على(ع) است كه سه نام نخست از كتاب «رسائل الأئمة(ع)»، تأليف [[کلینی، محمد بن یعقوب|ثقةالاسلام كلينى]] و بقيه از منابع مختلف و بيشتر از «نهج البلاغة» نقل شده است. با اين تفاوت كه در «نهج البلاغة» سخنانى آورده شده است كه از نظر ادبى بليغ و فصيح و از منظر محتوا و معنا بيشتر اجتماعى و سياسى بوده‌اند. گويا مشاغل سياسى و اجتماعى شريف رضى در اين انتخاب مؤثر بوده و ايشان در اين راه نيز مصالح مهم اجتماعى مسلمانان را لحاظ كرده است، اما علم‌الهدى كاشانى در «معادن الحكمة» بيشتر نامه‌هايى را ذكر كرده كه محتواى اعتقادى دارند و بلندتر و رساتر از همه، نامه چهارم است. بر همين مبنا، نامه امام على(ع) به ابوبكر نقل شده و در توضيح آن، خطبه بلند حضرت فاطمه زهرا(س) در مسجدالنبى و... روايت شده است، كه نظير چنين نامه‌هايى هرگز در «نهج البلاغة» نقل نشده است <ref>صحتى سردرودى، محمد</ref>.


جلد دوم شامل 127 نامه و توقيع از امامان معصوم(ع) است كه به ترتيب هفت نامه از امام حسن مجتبى(ع)، هشت نامه از امام حسين(ع)، دو نامه و يك موعظه از امام زين‌العابدين(ع)، دو نامه از امام محمد باقر(ع)، هجده نامه از امام صادق(ع)، نه نامه از امام كاظم(ع)، چهارده نامه از امام رضا(ع)، پنج نامه از امام جواد(ع)، نوزده نامه از امام هادى(ع)، 21 نامه از امام حسن عسكرى(ع)، 22 نامه و توقيع از امام زمان(عج) ثبت شده است.
جلد دوم شامل 127 نامه و توقيع از امامان معصوم(ع) است كه به ترتيب هفت نامه از امام حسن مجتبى(ع)، هشت نامه از امام حسين(ع)، دو نامه و يك موعظه از امام زين‌العابدين(ع)، دو نامه از امام محمد باقر(ع)، هجده نامه از [[امام صادق]](ع)، نه نامه از امام كاظم(ع)، چهارده نامه از امام رضا(ع)، پنج نامه از امام جواد(ع)، نوزده نامه از امام هادى(ع)، 21 نامه از امام حسن عسكرى(ع)، 22 نامه و توقيع از امام زمان(عج) ثبت شده است.


البته مؤلف به صرف ترتيب و تنظيم نامه‌ها بسنده نكرده و گاهى متون مختلف را در نظر داشته و متن منابع را با هم مقايسه كرده و گاه چند متن را از يك نامه آورده است كه اين كار در بيشتر نامه‌ها ديده مى‌شود. در چند مورد هم در توضيح برخى نامه‌ها به‌صورت مفصل و ممتد و مفيد بحث كرده كه مباحث مطرح‌شده در باره صلح امام حسن(ع) در زير عناوين «إن قيل» و «إن قال»، «قُلنا»، گسترده‌تر از همه است <ref>همان</ref>.
البته مؤلف به صرف ترتيب و تنظيم نامه‌ها بسنده نكرده و گاهى متون مختلف را در نظر داشته و متن منابع را با هم مقايسه كرده و گاه چند متن را از يك نامه آورده است كه اين كار در بيشتر نامه‌ها ديده مى‌شود. در چند مورد هم در توضيح برخى نامه‌ها به‌صورت مفصل و ممتد و مفيد بحث كرده كه مباحث مطرح‌شده در باره صلح امام حسن(ع) در زير عناوين «إن قيل» و «إن قال»، «قُلنا»، گسترده‌تر از همه است <ref>همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش