۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كشف الرموز في شرح المختصر النافع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'أعيان الشيعة' به 'أعيان الشيعة'
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
جز (جایگزینی متن - 'أعيان الشيعة' به 'أعيان الشيعة') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
زين الدين ابو على حسن بن زبيب الدين ابو طالب يوسفى معروف به فاضل آبى يا آوى، (ابن زبيب تا سال 672 زنده بوده است). (أعيان الشيعة ج 2 ص 280 282، ج 10 ص 325 و ج 4 ص 631). | زين الدين ابو على حسن بن زبيب الدين ابو طالب يوسفى معروف به فاضل آبى يا آوى، (ابن زبيب تا سال 672 زنده بوده است). ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 2 ص 280 282، ج 10 ص 325 و ج 4 ص 631). | ||
==اهميت كتاب== | ==اهميت كتاب== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در آخر نسخه‌اى كه به خط علامۀ مجلسى تأييد شده است، تاريخ پايان يافتن كتاب سال 672 ق ذكر شده است و در الذريعۀ اين گونه آمده است: فرغ منه في شعبان 672 ق. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35). | در آخر نسخه‌اى كه به خط علامۀ مجلسى تأييد شده است، تاريخ پايان يافتن كتاب سال 672 ق ذكر شده است و در الذريعۀ اين گونه آمده است: فرغ منه في شعبان 672 ق. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35). | ||
همين‌طور در كتاب تنقيح المقال از علامه بحر العلوم طباطبايى، سيد محمد مهدى (م 1212 ق) نقل شده كه تأليف كشف الرموز قبل از تأليف كتاب مختلف علامه بوده است. (صفحۀ 20 مقدمۀ ناشر، أعيان الشيعة ج 4 ص 632). | همين‌طور در كتاب تنقيح المقال از علامه بحر العلوم طباطبايى، سيد محمد مهدى (م 1212 ق) نقل شده كه تأليف كشف الرموز قبل از تأليف كتاب مختلف علامه بوده است. (صفحۀ 20 مقدمۀ ناشر، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 632). | ||
با توجه به اين كه محقق حلى در سال 676 ق وفات يافته است در كتاب از او تعبير به «دام ظله» شده است كه نشانگر نگارش كتاب در زمان زندگانى او مى‌باشد. | با توجه به اين كه محقق حلى در سال 676 ق وفات يافته است در كتاب از او تعبير به «دام ظله» شده است كه نشانگر نگارش كتاب در زمان زندگانى او مى‌باشد. | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
از مهم‌ترين خصوصيات كتاب اين است كه نظريات بزرگان از مشايخ فقها مثل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى، پدر [[شيخ صدوق]] (ابن بابويه) [[شيخ صدوق]]، ابو على سلار، و ابن ادريس در آن مطرح شده و از طرح نظريات متابعين [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] خوددارى شده است. | از مهم‌ترين خصوصيات كتاب اين است كه نظريات بزرگان از مشايخ فقها مثل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى، پدر [[شيخ صدوق]] (ابن بابويه) [[شيخ صدوق]]، ابو على سلار، و ابن ادريس در آن مطرح شده و از طرح نظريات متابعين [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] خوددارى شده است. | ||
از طرفى چون اين كتاب قبل از «مختلف» نگاشته شده مورد اعتماد است زيرا كتاب‌هاى بعد از «مختلف» غالبا از آن تقليد نموده و از اعتبار زيادى برخوردار نيستند. (أعيان الشيعة ج 4 ص 632) همين‌طور در اين كتاب از طرح نظريات ابن جنيد كه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به او نسبت استفاده از قياس در استنباطات فقهى را داده است خوددارى شده و بر عكس از سيد احمد بن طاوس بسيار نقل شده است. | از طرفى چون اين كتاب قبل از «مختلف» نگاشته شده مورد اعتماد است زيرا كتاب‌هاى بعد از «مختلف» غالبا از آن تقليد نموده و از اعتبار زيادى برخوردار نيستند. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 632) همين‌طور در اين كتاب از طرح نظريات ابن جنيد كه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به او نسبت استفاده از قياس در استنباطات فقهى را داده است خوددارى شده و بر عكس از سيد احمد بن طاوس بسيار نقل شده است. | ||
از خصوصيات ديگر اين كه مؤلف صحيح‌ترين روايات را انتخاب نموده است مگر اين كه به آن روايت ضعيف، بزرگان از فقها عمل كرده باشند كه در اين صورت از آنها استفاده نموده است. | از خصوصيات ديگر اين كه مؤلف صحيح‌ترين روايات را انتخاب نموده است مگر اين كه به آن روايت ضعيف، بزرگان از فقها عمل كرده باشند كه در اين صورت از آنها استفاده نموده است. | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
مؤلف در توضيح رموز كتاب مختصر النافع به بيان مبانى و اقوال فقهاء پرداخته است و از توضيح معانى الفاظ خوددارى نموده است. بنابراين ناشرين كتاب در حواشى آن در حد ضرورت الفاظ مجمل، پيچيده و غير مأنوس را توضيح داده‌اند. | مؤلف در توضيح رموز كتاب مختصر النافع به بيان مبانى و اقوال فقهاء پرداخته است و از توضيح معانى الفاظ خوددارى نموده است. بنابراين ناشرين كتاب در حواشى آن در حد ضرورت الفاظ مجمل، پيچيده و غير مأنوس را توضيح داده‌اند. | ||
از نظريات جديد مؤلف در كتاب، حرام دانستن نماز جمعه در زمان غيبت، و مضايقه در قضاوت مى‌باشد. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35 به نقل از القوائد الرجاليّة بحر العلوم، أعيان الشيعة ج 4 ص 632). | از نظريات جديد مؤلف در كتاب، حرام دانستن نماز جمعه در زمان غيبت، و مضايقه در قضاوت مى‌باشد. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35 به نقل از القوائد الرجاليّة بحر العلوم، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 632). | ||
==رمزها== | ==رمزها== | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
أعيان الشيعة به نقل از رجال سيد محمد مهدى بحر العلوم: كتاب حسن مشتمل على فوائد كثيرة و تنبيهات جيدة مع ذكر الأقوال و الأدلّة على سبيل الإيجاز و الاختصار. (أعيان الشيعة ج 4 ص 632). | [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از رجال سيد محمد مهدى بحر العلوم: كتاب حسن مشتمل على فوائد كثيرة و تنبيهات جيدة مع ذكر الأقوال و الأدلّة على سبيل الإيجاز و الاختصار. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 632). | ||
و همين‌طور در أعيان الشيعة به نقل از مقائيس: شارح كتاب النافع شرحا مستوطنا حسنا موسوما بكشف الرموز. (أعيان الشيعة ج 4 ص 632). | و همين‌طور در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از مقائيس: شارح كتاب النافع شرحا مستوطنا حسنا موسوما بكشف الرموز. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 632). | ||
[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به نقل از بحر العلوم: قال سيدنا بحر العلوم في فوائده: كتابه مشتمل على فوائد كثيرة و هو أول شروحه بعد شرح ماتنه المحقق، و هو شرح مرموزاته و مشكلاته. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35). | [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به نقل از بحر العلوم: قال سيدنا بحر العلوم في فوائده: كتابه مشتمل على فوائد كثيرة و هو أول شروحه بعد شرح ماتنه المحقق، و هو شرح مرموزاته و مشكلاته. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 35). | ||