۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از جمله اصطلاحاتى كه نويسنده به تبيين و تشريح آن پرداخته، واژه «اجتهاد» مىباشد. معناى لغوى اين اصطلاح، تحمل مشقت و سختى است، اما در توضيح معناى اصطلاحى آن، نويسنده از تعاريف زير ياد كرده است: | از جمله اصطلاحاتى كه نويسنده به تبيين و تشريح آن پرداخته، واژه «اجتهاد» مىباشد. معناى لغوى اين اصطلاح، تحمل مشقت و سختى است، اما در توضيح معناى اصطلاحى آن، نويسنده از تعاريف زير ياد كرده است: | ||
#اجتهاد عبارت است از بهكارگيرى تمامى توان و قدرت در جهت تحصيل ظن به حكم شرعى. | |||
#ملكهاى كه بهواسطه آن، قدرت بر استنباط حكم شرعى فرعى حاصل گرديده، بهگونهاى كه بالفعل يا بالقوه توانايى اين امر را داشته باشد. | |||
#بهكارگرفتن وسع و قدرت در تحصيل حجت بر حكم شرعى <ref>متن كتاب، ص 13</ref>. | |||
نويسنده در توضيح اين مطلب، به اين نكته اشاره دارد كه مقصود از مجتهد در اصطلاح فقها و اصوليين، چيزى نيست كه تنها معناى لغوى اجتهاد بر آن صادق باشد؛ به اين معنا كه هر كس در هر علمى سعى و اجتهاد داشته باشد، به وى مجتهد اطلاق شود، بلكه مراد كسى است كه حلال و حرام خدا را از ادله شرعى آن بشناسد؛ چنانكه همين تعبير در روايات نيز آمده است، نظير روايت: «من عرف حلالنا و حرامنا فيرضوا به حكما» و مانند آن <ref>همان، ص 14</ref>. | نويسنده در توضيح اين مطلب، به اين نكته اشاره دارد كه مقصود از مجتهد در اصطلاح فقها و اصوليين، چيزى نيست كه تنها معناى لغوى اجتهاد بر آن صادق باشد؛ به اين معنا كه هر كس در هر علمى سعى و اجتهاد داشته باشد، به وى مجتهد اطلاق شود، بلكه مراد كسى است كه حلال و حرام خدا را از ادله شرعى آن بشناسد؛ چنانكه همين تعبير در روايات نيز آمده است، نظير روايت: «من عرف حلالنا و حرامنا فيرضوا به حكما» و مانند آن <ref>همان، ص 14</ref>. |
ویرایش