اسماءالله الحسنی، معانیها و خواصها: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

مؤلف می‌گوید: این اثر را از منبع‌های معتبر برگرفته است که خاصیت پاره‌ای از آن‌ها تجربه گشته است. او با استناد به این حدیث نبوی «به‌درستی که برای‌خدا نَود و نه نام است. هرکس آن‌ها را برشمرد، بهشت بر او واجب می‌شود»، تک‌تک نام‌های خداوند را عنوان زده، آن واژه‌ها را معنا و تفسیر نموده، خاصیتشان را بیان کرده، نحوۀ تحفظ بر آن‌ها را گوشزد نموده، و جدولی از حرف‌های آن واژه‌ها را به حروف ابجد و تکسیر آن‌ها و نشاندنشان در مربع اعداد ابجدی در قالب نقش، لوح و تعویذ (مربعی با نه شانزده یا بیست و پنج‌خانه) و در اَشکال چهارضلعی‌ و بیضی‌ ایجاد کرده و کاربردشان توضیح داده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص24،17،16،13</ref>‏

گفتنی است که ترجمه عربی متن کتاب، مبنایی برای برگردان آن به فارسی قرار گرفته است؛ محمد رسول دریایی، مترجم فارسی اثر می‌گوید: «وقتی به نسخۀ فارسی آن دست پیدا کردم، نثر آن را مغلق و پیچیده و تصاویر را در هم و مغشوش یافتم.... مبنا را ترجمۀ عربی کتاب -که حقیقتاً منقّح و سلیس تعریب گردیده بود- قرار دادم».<ref>همان، ص16</ref>‏