۱۰۸٬۹۷۴
ویرایش
القراءات الشاذة و توجيهها النحوي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ؛' به '؛'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در فصل دوم، بین دیدگاه نحویون مقدم بر ابن جنی جمع شده و تلاش‌ها و توجیهات پراکنده ایشان مرتب شده است. ابتدا کوشش‌های نحویون پیش از سیبویه و پس از آن [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[کسایی، علی بن حمزه|کسایی]]، [[فراء، یحیی بن زیاد|فراء]]، [[قطرب]] و... مطرح شده است. نویسنده سپس به نحویون قرن چهارم مانند: طبری، زجاج، علی بن سلیمان اخفش و ابن سراج پرداخته است. | در فصل دوم، بین دیدگاه نحویون مقدم بر ابن جنی جمع شده و تلاش‌ها و توجیهات پراکنده ایشان مرتب شده است. ابتدا کوشش‌های نحویون پیش از سیبویه و پس از آن [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[کسایی، علی بن حمزه|کسایی]]، [[فراء، یحیی بن زیاد|فراء]]، [[قطرب]] و... مطرح شده است. نویسنده سپس به نحویون قرن چهارم مانند: طبری، زجاج، علی بن سلیمان اخفش و ابن سراج پرداخته است. | ||
فصل سوم به بررسی کتاب «[[المحتسب في تبيين وجوه شواذ القراءات و الإيضاح عنها|المحتسب]]» اختصاص دارد. تبیین مفهوم [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] از قراءات، و انگیزه‌های او از تألیف این کتاب، ذکر مفهوم عمومی احتجاج و قواعد احتجاج نزد [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] از جمله مباحث این فصل است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] در المحتسب به همه قرائات شاذ اشاره نکرده است، بلکه مبنای او در انتخاب، قرائاتی است که در نسبت با قرائات سبعه ابن مجاهد، در آن دوران با عنوان «قرائات شاذ» از آن‌ها یاد شده است. از این روست که [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] در المحتسب، قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع و یعقوب حضرمی را به مثابه نمونه‌هایی از قرائات شاذ برشمرده است. این در حالی است که در دوره‌های بعد با اضافه شدن قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع، یعقوب حضرمی و خلف بن هشام بزاز به قرائات سبعه، شاهد قرائات عشره‌ای هستیم که توسط برخی دیگر از اصولیان اهل سنت مانند امام بغوی، [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین سبکی]] و پدرش شیخ امام ابوالحسن سبکی متواتر شناخته شده‌اند و با آن‌ها به مثابه قرائات شاذ معامله نمی‌شود.<ref>ر.ک: ایروانی نجفی، | فصل سوم به بررسی کتاب «[[المحتسب في تبيين وجوه شواذ القراءات و الإيضاح عنها|المحتسب]]» اختصاص دارد. تبیین مفهوم [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] از قراءات، و انگیزه‌های او از تألیف این کتاب، ذکر مفهوم عمومی احتجاج و قواعد احتجاج نزد [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] از جمله مباحث این فصل است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] در المحتسب به همه قرائات شاذ اشاره نکرده است، بلکه مبنای او در انتخاب، قرائاتی است که در نسبت با قرائات سبعه ابن مجاهد، در آن دوران با عنوان «قرائات شاذ» از آن‌ها یاد شده است. از این روست که [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] در المحتسب، قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع و یعقوب حضرمی را به مثابه نمونه‌هایی از قرائات شاذ برشمرده است. این در حالی است که در دوره‌های بعد با اضافه شدن قرائات ابوجعفر یزید بن قعقاع، یعقوب حضرمی و خلف بن هشام بزاز به قرائات سبعه، شاهد قرائات عشره‌ای هستیم که توسط برخی دیگر از اصولیان اهل سنت مانند امام بغوی، [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین سبکی]] و پدرش شیخ امام ابوالحسن سبکی متواتر شناخته شده‌اند و با آن‌ها به مثابه قرائات شاذ معامله نمی‌شود.<ref>ر.ک: ایروانی نجفی، مرتضی؛ سلمان نژاد، مرتضی؛ ص185</ref> | ||
در فصل چهارم، مسائل نحوی که قرائات شاذه را ایجاد کرده، گرآوری شده است: این مسائل در دو بخش مسائلی که علما بر شاذ بودن آن اجماع دارند و مسائلی که شذوذ آن نزد علما اختلافی است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> | در فصل چهارم، مسائل نحوی که قرائات شاذه را ایجاد کرده، گرآوری شده است: این مسائل در دو بخش مسائلی که علما بر شاذ بودن آن اجماع دارند و مسائلی که شذوذ آن نزد علما اختلافی است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب. | # مقدمه کتاب. | ||
#[[:noormags:1428039|ایروانی نجفی، | #[[:noormags:1428039|ایروانی نجفی، مرتضی؛ سلمان نژاد، مرتضی؛ «گونه‌شناسی توجیه قرائات شاذ در المحتسب ابن جنّی»، آموزه‌های قرآنی، پاییز و زمستان 1397، شماره 28، ص 179 تا 202]]. | ||