۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'واژه نامه' به 'واژهنامه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
جلد آخر، به فهارس اختصاص یافته است. | جلد آخر، به فهارس اختصاص یافته است. | ||
این اثر، شامل حدود 2500 اصطلاح است که بیشتر آنها، اصطلاحات علمى است؛ اصطلاحاتى که جز در کتب اختصاصى یا لابهلاى کتب عمومى بهندرت یافت | این اثر، شامل حدود 2500 اصطلاح است که بیشتر آنها، اصطلاحات علمى است؛ اصطلاحاتى که جز در کتب اختصاصى یا لابهلاى کتب عمومى بهندرت یافت مىشوند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
مؤلف در این کتاب، روش علمى واضح و روشنى را در پیش گرفته است که بر وحدت فکر و اندیشه از یک سو و اسلوب و روش تفریع در دایرهاى معین از سوى دیگر، مبتنى | مؤلف در این کتاب، روش علمى واضح و روشنى را در پیش گرفته است که بر وحدت فکر و اندیشه از یک سو و اسلوب و روش تفریع در دایرهاى معین از سوى دیگر، مبتنى مىباشد<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
علاوه بر این، [[قلقشندی، احمد بن علی|قلقشندى]] در این کتاب، در نقل اقوال دیگران، فردى امانتدار است و اقوال دیگران را به خود منتسب نکرده و اندیشه دقیق و فکر صائبش، از خلال مطالب کتاب نمایان است<ref>ر.ک: همان</ref>. | علاوه بر این، [[قلقشندی، احمد بن علی|قلقشندى]] در این کتاب، در نقل اقوال دیگران، فردى امانتدار است و اقوال دیگران را به خود منتسب نکرده و اندیشه دقیق و فکر صائبش، از خلال مطالب کتاب نمایان است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
آنچه مایه شگفتى میباشد، این است که این کار، موسوعهاى پرحجم و نتیجه تلاش خود مؤلف بهتنهایى است؛ بااینکه معمولا کارهاى موسوعهاى و دایرةالمعارفى، تلاش عده زیادى از دانشمندان و خبرگان را طلب مىکند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | آنچه مایه شگفتى میباشد، این است که این کار، موسوعهاى پرحجم و نتیجه تلاش خود مؤلف بهتنهایى است؛ بااینکه معمولا کارهاى موسوعهاى و دایرةالمعارفى، تلاش عده زیادى از دانشمندان و خبرگان را طلب مىکند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
[[قلقشندی، احمد بن علی|قلقشندى]] هرچند بهعنوان ادیبى طراز اول مطرح است، اما در زمینه شعر چندان مهارتى ندارد؛ لذا | [[قلقشندی، احمد بن علی|قلقشندى]] هرچند بهعنوان ادیبى طراز اول مطرح است، اما در زمینه شعر چندان مهارتى ندارد؛ لذا نمىتوان او را در زمره شاعران به حساب آورد. شاید اشتغال او به نثر در خلال کار دیوانىاش باعث شده که وى نسبت به برترى نثر بر شعر، تعصب بورزد و از سحر و زیبایى شعر غافل بماند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||
این اثر از نظر نصوص ادبیاى که در بر دارد، جزء غنىترین منابع عربى در این زمینه بشمار | این اثر از نظر نصوص ادبیاى که در بر دارد، جزء غنىترین منابع عربى در این زمینه بشمار مىآید. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |