پرش به محتوا

احمدی شاهرودی، علی‌اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏')
خط ۴۹: خط ۴۹:
او پس از خواندن مقدمات و ادبیات نزد پدرش، در سال 1358ق، به قم آمد.  
او پس از خواندن مقدمات و ادبیات نزد پدرش، در سال 1358ق، به قم آمد.  


وی «کفایه» را از محضر [[محقق داماد، سید محمد|آیت‌‏اللَّه محقق داماد]] استفاده کرد. پس از پایان سطح، در درس خارج [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|آیت‌‏اللَّه حجت]] شرکت نمود. او جزو چند نفرى بود که [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] را وادار به گفتن درس اصول کردند و خودشان هم در این درس شرکت مى‏نمودند. وی در یکی از تابستان‌ها به بروجرد مسافرت کرد و در آنجا از محضر مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏اللَّه‌ بروجردى]] استفاده نمود و سپس به اتفاق هم‌بحثانش از ایشان تقاضاى عزیمت به قم را کردند. پس از ورود [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏الله بروجردی]] به قم، شیخ علی‌اصغر احمدی، به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آنجا رحل اقامت افکند. او در نجف، از درس فقه [[حکیم، سید محسن|آیت‌‏اللَّه سید محسن حکیم]] استفاده کرد، ولى عمده تحصیلاتش در فقه و اصول و تفسیر و رجال از محضر [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏اللَّه سید ابوالقاسم خویى]] بود. با شرکت در درس [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، کم‏کم مورد توجه خاص و عنایت مخصوص آن مرجع دینى قرار گرفت؛ تا جایى که ایشان در برخى از مسائل به [[شیخ علی‌اصغر احمدی]] ارجاع مى‌‏داد. [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، از وی، تعبیر به آقاى میرزا مى‌کرد و به نظریاتش توجه می‌فرمود؛ زیرا ‌او بر علوم مختلف اسلامى، همچون: فقه و اصول و تفسیر و تاریخ و حدیث تسلط و احاطه کامل داشت<ref>ر.ک: همان</ref>.  
وی «کفایه» را از محضر [[محقق داماد، سید محمد|آیت‌‏اللَّه محقق داماد]] استفاده کرد. پس از پایان سطح، در درس خارج [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|آیت‌‏اللَّه حجت]] شرکت نمود. او جزو چند نفرى بود که [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] را وادار به گفتن درس اصول کردند و خودشان هم در این درس شرکت مى‌‏نمودند. وی در یکی از تابستان‌ها به بروجرد مسافرت کرد و در آنجا از محضر مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏اللَّه‌ بروجردى]] استفاده نمود و سپس به اتفاق هم‌بحثانش از ایشان تقاضاى عزیمت به قم را کردند. پس از ورود [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏الله بروجردی]] به قم، شیخ علی‌اصغر احمدی، به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آنجا رحل اقامت افکند. او در نجف، از درس فقه [[حکیم، سید محسن|آیت‌‏اللَّه سید محسن حکیم]] استفاده کرد، ولى عمده تحصیلاتش در فقه و اصول و تفسیر و رجال از محضر [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏اللَّه سید ابوالقاسم خویى]] بود. با شرکت در درس [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، کم‏کم مورد توجه خاص و عنایت مخصوص آن مرجع دینى قرار گرفت؛ تا جایى که ایشان در برخى از مسائل به [[شیخ علی‌اصغر احمدی]] ارجاع مى‌‏داد. [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، از وی، تعبیر به آقاى میرزا مى‌کرد و به نظریاتش توجه می‌فرمود؛ زیرا ‌او بر علوم مختلف اسلامى، همچون: فقه و اصول و تفسیر و تاریخ و حدیث تسلط و احاطه کامل داشت<ref>ر.ک: همان</ref>.  


==ویژگی‌های اخلاقی==
==ویژگی‌های اخلاقی==
خط ۵۶: خط ۵۶:
# به هرکس از پیر و جوان و میان‌سال ابتدا به سلام مى‌کرد؛  
# به هرکس از پیر و جوان و میان‌سال ابتدا به سلام مى‌کرد؛  
# بسیار متواضع و خوش‌برخورد بود؛
# بسیار متواضع و خوش‌برخورد بود؛
# اهتمام خاص به شرکت در مجالس عزادارى و سوگوارى خاندان رسالت، بالاخص حضرت ابى‌‏عبداللَّه(ع) داشت و به مجالس دور هم براى فوز به اجر بیشتر پیاده مى‏رفت و براى درک فیض عظیم بارها و بارها از نجف پاى پیاده به کربلا مشرف مى‏شد؛
# اهتمام خاص به شرکت در مجالس عزادارى و سوگوارى خاندان رسالت، بالاخص حضرت ابى‌‏عبداللَّه(ع) داشت و به مجالس دور هم براى فوز به اجر بیشتر پیاده مى‌‏رفت و براى درک فیض عظیم بارها و بارها از نجف پاى پیاده به کربلا مشرف مى‌‏شد؛
# به مجاورت حضرت امیرالمؤمنین(ع) علاقه‌ای شدید داشت و در جو فشار و خشونت رژیم بعث، باآنکه ناچار به فرستادن خانواده خود به قم شد، اقامت در نجف را بر مهاجرت به ایران ترجیح داد؛ زیرا معتقد بود حفظ حوزه علمیه هزارساله نجف اشرف بر هر فرد، به‌خصوص روحانیون و دانشمندان فرض و لازم است<ref>ر.ک: همان</ref>.
# به مجاورت حضرت امیرالمؤمنین(ع) علاقه‌ای شدید داشت و در جو فشار و خشونت رژیم بعث، باآنکه ناچار به فرستادن خانواده خود به قم شد، اقامت در نجف را بر مهاجرت به ایران ترجیح داد؛ زیرا معتقد بود حفظ حوزه علمیه هزارساله نجف اشرف بر هر فرد، به‌خصوص روحانیون و دانشمندان فرض و لازم است<ref>ر.ک: همان</ref>.