پرش به محتوا

تکملة المنهاج مع تعلیقات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR56566J1.jpg | عنوان = تکملة المنهاج مع تعلیقات | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خوئی، سید ابوالقاسم (نويسنده) اسماعیل‌پور قمشه‎ای، محمدعلی (محشی) اسماعیل‌پور، محمد‌صادق‏‫ ( گردآورنده) |زبان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''تکملة المنهاج مع تعلیقات''' که به نام‌های «مبانی تکملة المنهاج» و «تکملة منهاج الصالحین» نیز شناخته می‌شود، کتابی است که به جهت کامل‌کردن کتاب «منهاج الصالحین» آیت‌الله سید محسن حکیم (1306- 1390ق)، توسط سید ابوالقاسم خویى (1317- 1413ق)، به زبان عربی تألیف شده و در کتاب حاضر، به همراه تعلیقات و توضیحات آیت‌الله شیخ محمدعلی اسماعیل‌پور قمشه‌ای، توسط محمدصادق اسماعیل‌پور، منتشر شده است.
'''تکملة المنهاج مع تعلیقات''' که به نام‌های «مبانی تکملة المنهاج» و «تکملة منهاج الصالحین» نیز شناخته می‌شود، کتابی است که به جهت کامل‌کردن کتاب «منهاج الصالحین» [[حکیم، سید محسن|آیت‌الله سید محسن حکیم]] (1306- 1390ق)، توسط [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (1317- 1413ق)، به زبان عربی تألیف شده و در کتاب حاضر، به همراه تعلیقات و توضیحات [[اسماعیل‌پور قمشه‌ای، محمدعلی|آیت‌الله شیخ محمدعلی اسماعیل‌پور قمشه‌ای]]، توسط [[اسماعیل‌پور، محمد‌صادق|محمدصادق اسماعیل‌پور]]، منتشر شده است.


در واقع آیت‌الله خویی کتاب «منهاج الصالحين» را اصل قرار داده و فتاوای خود را بر اساس آن و با افزودن ابواب و فصولی به آن منتشر کرده است. این کتاب به دلیل جامع بودن و اشتمال بر اکثر ابواب فقهى، از سوى فقهاى متأخر موردتوجه قرار گرفته و بسیارى از آنان نظرات فقهى خود را به‌صورت حاشیه بر این کتاب نوشته‌اند که اثر حاضر نیز از جمله آن‌ها است.
در واقع [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] کتاب «[[منهاج الصالحين (خویی)|منهاج الصالحين]]» را اصل قرار داده و فتاوای خود را بر اساس آن و با افزودن ابواب و فصولی به آن منتشر کرده است. این کتاب به دلیل جامع بودن و اشتمال بر اکثر ابواب فقهى، از سوى فقهاى متأخر موردتوجه قرار گرفته و بسیارى از آنان نظرات فقهى خود را به‌صورت حاشیه بر این کتاب نوشته‌اند که اثر حاضر نیز از جمله آن‌ها است.


در كتاب «منهاج الصالحین»، برخى از ابواب فقهى كه كمتر مورد مراجعه مقلدان بوده مطرح نشده است. آيت‌الله خويى پس از ارائه نظرات خود به‌عنوان حاشيه بر اين كتاب، فتاواى خود را در مورد مسائل قضا، شهادت، حدود، قصاص و دیات در رساله‌اى مستقل مطرح نموده است<ref>ر.ک: مقدمه آیت‌الله خویی، ص5</ref>. آیت‌الله قمشه‌ای نیز در مقدمه‌ای که به کتاب افزوده، به این موضوع اشاره کرده و بیان داشته است که نظرات و تعلیقات خود را به همراه استدلال مختصر که در برخی موارد لازم می‌دیده، در کتاب حاضر، درج نموده است<ref>ر.ک: مقدمه آیت‌الله قمشه‌ای،  ص9</ref>.
در كتاب «منهاج الصالحین»، برخى از ابواب فقهى كه كمتر مورد مراجعه مقلدان بوده مطرح نشده است. [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]] پس از ارائه نظرات خود به‌عنوان حاشيه بر اين كتاب، فتاواى خود را در مورد مسائل قضا، شهادت، حدود، قصاص و دیات در رساله‌اى مستقل مطرح نموده است<ref>ر.ک: مقدمه آیت‌الله خویی، ص5</ref>. [[اسماعیل‌پور قمشه‌ای، محمدعلی|آیت‌الله قمشه‌ای]] نیز در مقدمه‌ای که به کتاب افزوده، به این موضوع اشاره کرده و بیان داشته است که نظرات و تعلیقات خود را به همراه استدلال مختصر که در برخی موارد لازم می‌دیده، در کتاب حاضر، درج نموده است<ref>ر.ک: مقدمه آیت‌الله قمشه‌ای،  ص9</ref>.


شیوه ارائه مطالب، بدین صورت است که ابتدا متن اصلی کتاب، در بالای صفحه قرار گرفته و سپس، قسمت‌هایی از آن که نیاز به شرح و توضیح داشته، با شماره مشخص گردیده و پس از آن، در پایین صفحه، به‌صورت مختصر و موجز، به توضیح و شرح آن، پرداخته شده است<ref>به‌عنوان‌مثال، ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.
شیوه ارائه مطالب، بدین صورت است که ابتدا متن اصلی کتاب، در بالای صفحه قرار گرفته و سپس، قسمت‌هایی از آن که نیاز به شرح و توضیح داشته، با شماره مشخص گردیده و پس از آن، در پایین صفحه، به‌صورت مختصر و موجز، به توضیح و شرح آن، پرداخته شده است<ref>به‌عنوان‌مثال، ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.