۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
رشف النصائح الإيمانيه و کشف الفضائح اليونانيه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۸
، ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''رشف النصاییح الایمانیة و کشف الفضائح الیونانیة''' نوشته شهابالدین سهروردی( | '''رشف النصاییح الایمانیة و کشف الفضائح الیونانیة''' نوشته [[سهروردی، عمر بن محمد|شهابالدین سهروردی]](متوفای 632 ق) در فلسفه، عرفان و کلام اسلامی است که توسط [[معینالدین یزدی، علی بن محمد|معینالدین جمال بن جلالالدین محمد]] مشهور به معلم یزدی(م 789ق) ترجمه شده و [[مایل هروی، نجیب|نجیب مایل هروی]] به تصحیح و توضیح آن همت گماشته است. | ||
کتاب از جمله آثار ارزشمند سهروردی و از مشهورترین آنها بعد از عوارف المعارف است<ref > مقدمه مصحح، ص 30 </ref> که در دفاع از الهیات اسلامی و رد الهیات فلسفی به نگارش درآمده است. .<ref >رک: همان، ص 3 </ref> معلم یزدی این کتاب را در سال 774ق برای شاه یحیی فرزند شاه ولی آویجی ششمین فرمانروای خاندان مظفری پیش از آنکه به سلطنت برسد، ترجمه کرده است. <ref > منزوی، احمد، ج7، ص 208؛ صفا، ذبیح الله.ج3، ص 1300</ref> | کتاب از جمله آثار ارزشمند [[سهروردی، عمر بن محمد|سهروردی]] و از مشهورترین آنها بعد از [[عوارف المعارف]] است<ref > مقدمه مصحح، ص 30 </ref> که در دفاع از الهیات اسلامی و رد الهیات فلسفی به نگارش درآمده است. .<ref >رک: همان، ص 3 </ref> معلم یزدی این کتاب را در سال 774ق برای شاه یحیی فرزند شاه ولی آویجی ششمین فرمانروای خاندان مظفری پیش از آنکه به سلطنت برسد، ترجمه کرده است. <ref > منزوی، احمد، ج7، ص 208؛ صفا، ذبیح الله.ج3، ص 1300</ref> | ||
مترجم نخست مقدمهای بر این ترجمه نگاشته است و ضمن اینکه دیباچه نویسنده را در میان مقدمه خود گنجانده به مطالبی در خصوص اثبات نبوت رسول اکرم(ص) توجه داده و در آن به شیوه سیرهنویسان به ذکر شواهدی از تورات، انجیل، روایات احبار یهود و اخبار پیرامون ایوان کسری و معجزات پیامبر(ص) بسنده کرده است. بیشتر پیشگفتارهایی که در ابواب پانزدهگانه این ترجمه آمده است در متن عربی دیده نمیشود. این پیشگفتارها گاهی با آوردن آیاتی از قرآن و احادیثی از سخنان رسول اکرم(ص) و تفسیر آنها محدود شده و گاهی نیز به مباحث عرفانی و صوفیانه، چون مطالبی در خصوص ایجاد و آفرینش، صفات جلالی و جمالی و... اختصاصیافته است. علاوه بر این مترجم دو گفتار مفصل نیز بر متن نویسنده افزوده و آن عبارت از دو خاتمهای است که پس از ترجمه متن عربی به کتاب ملحق گردیده است. در این دو خاتمه بهتفصیل، بسیاری از مباحث فلسفی عنوان شده، و با دقتی درخور به آنها پاسخ گفته شده است. از دیگر مطالب اضافی مترجم فواید و اطلاعات عصری است که از نظر بررسیهای تاریخ فلسفی و اجتماعی ایران حائز اهمیت است. | مترجم نخست مقدمهای بر این ترجمه نگاشته است و ضمن اینکه دیباچه نویسنده را در میان مقدمه خود گنجانده به مطالبی در خصوص اثبات نبوت رسول اکرم(ص) توجه داده و در آن به شیوه سیرهنویسان به ذکر شواهدی از تورات، انجیل، روایات احبار یهود و اخبار پیرامون ایوان کسری و معجزات پیامبر(ص) بسنده کرده است. بیشتر پیشگفتارهایی که در ابواب پانزدهگانه این ترجمه آمده است در متن عربی دیده نمیشود. این پیشگفتارها گاهی با آوردن آیاتی از قرآن و احادیثی از سخنان رسول اکرم(ص) و تفسیر آنها محدود شده و گاهی نیز به مباحث عرفانی و صوفیانه، چون مطالبی در خصوص ایجاد و آفرینش، صفات جلالی و جمالی و... اختصاصیافته است. علاوه بر این مترجم دو گفتار مفصل نیز بر متن نویسنده افزوده و آن عبارت از دو خاتمهای است که پس از ترجمه متن عربی به کتاب ملحق گردیده است. در این دو خاتمه بهتفصیل، بسیاری از مباحث فلسفی عنوان شده، و با دقتی درخور به آنها پاسخ گفته شده است. از دیگر مطالب اضافی مترجم فواید و اطلاعات عصری است که از نظر بررسیهای تاریخ فلسفی و اجتماعی ایران حائز اهمیت است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
هرچند که ترجمه از ویژگیهای فوق برخوردار بوده بااینوجود ویژگی اخلاقی نویسنده که بهعنوان متعصبترین نویسندگان و فضلای قرن هشتم یاد شده، صبغه تعصبآمیز کتاب را در ترجمه دوچندان کرده است. | هرچند که ترجمه از ویژگیهای فوق برخوردار بوده بااینوجود ویژگی اخلاقی نویسنده که بهعنوان متعصبترین نویسندگان و فضلای قرن هشتم یاد شده، صبغه تعصبآمیز کتاب را در ترجمه دوچندان کرده است. | ||
مترجم کتاب را با نثر فارسی بسیار پیچیده، با صبغهای عربی و دشوار ترجمه کرده است. وی از آوردن کلمات مهجور عربی و ایجاد تعقید و تکلف و تصنع در نوشتهاش ابایی نداشته و آن را مانند همعصران خود نشانه فضل و تسلط بر زبان عربی قلمداد کرده است. | مترجم کتاب را با نثر فارسی بسیار پیچیده، با صبغهای عربی و دشوار ترجمه کرده است. وی از آوردن کلمات مهجور عربی و ایجاد تعقید و تکلف و تصنع در نوشتهاش ابایی نداشته و آن را مانند همعصران خود نشانه فضل و تسلط بر زبان عربی قلمداد کرده است. | ||
ازآنجاییکه این اثر ترجمهای است از اصل عربی، مترجم نتوانسته مطالب پیچیده عرفانی و فلسفی را در لابهلای استعارات و...بیش از حد معمول بپوشاند. وی هرچند که از آوردن واژههای دشوار و نامأنوس عربی باکی نداشته، ولی تکلف و تصنع در عبارات این کتاب به جز دیباچه مترجم و خاتمة دوگانة آن دیده نشده و مانع از فهم مطالب نمیشود. <ref > مقدمه، ص 28- 29 </ref> | |||
ازآنجاییکه این اثر ترجمهای است از اصل عربی، مترجم نتوانسته مطالب پیچیده عرفانی و فلسفی را در لابهلای استعارات و...بیش از حد معمول بپوشاند. وی هرچند که از آوردن واژههای دشوار و نامأنوس عربی باکی نداشته، ولی تکلف و تصنع در عبارات این کتاب به جز دیباچه مترجم و خاتمة دوگانة آن دیده نشده و مانع از فهم مطالب نمیشود. <ref> مقدمه، ص 28- 29 </ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||