چهل حدیث از غیبت فضل بن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس'
جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==پانويس == <references /> رده:کتاب‌شناسی')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس')
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|شرح حدیث (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|شرح حدیث (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|الأربعون حديثاَ (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|الأربعون حديثاَ (ابهام‌زدایی)}}


{{کاربردهای دیگر|الغيبة (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|الغيبة (ابهام‌زدایی)}}
'''چهل حديث از غيبت فضل بن شاذان'''، اثر [[مهدی‌پور، علی‌‌اکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]]، شرح چهل حديث درباره حضرت مهدى(ع) است كه آن را فضل بن شاذان (از فقهاى بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى) از رسول خدا(ص) روايات كرده است.
'''چهل حديث از غيبت فضل بن شاذان'''، اثر [[مهدی‌پور، علی‌‌اکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]]، شرح چهل حديث درباره حضرت مهدى(ع) است كه آن را فضل بن شاذان (از فقهاى بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى) از رسول خدا(ص) روايات كرده است.
كتاب به زبان فارسى و در سال 1415ق نوشته شده است.
كتاب به زبان فارسى و در سال 1415ق نوشته شده است.
خط ۵۶: خط ۵۶:
ابراهيم مى‌گويد: كلام دلنشين ايشان بر من اثر كرده، با آرامش خاطر بيرون رفتم كه به من بشارت دادند معتمد، ابواحمد را فرستاده و او عمرو بن عوف را در همان روز دستگير و قطعه قطعه نموده است.
ابراهيم مى‌گويد: كلام دلنشين ايشان بر من اثر كرده، با آرامش خاطر بيرون رفتم كه به من بشارت دادند معتمد، ابواحمد را فرستاده و او عمرو بن عوف را در همان روز دستگير و قطعه قطعه نموده است.


در سى و پنجم، به نقل از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] چنين آمده است كه يك نفر يهودى به نام «نعثل» به محضر پيامبر(ص) شرفياب شده و مسائل فراوانى در مورد ذات اقدس الهى و صفات بارى تعالى پرسيد، سپس از اوصياى پيامبر(ص) سؤال كرده و ايشان همه را پاسخ فرمود. سپس نعثل ايمان آورد و از ايشان خواست تا پيرامون دوازدهمين وصى سخن بگويد. رسول‌الله(ص) فرمود: او غايب مى‌شود و از ديده‌ها ناپديد مى‌گردد، بر امت من زمانى مى‌رسد كه از اسلام جز نام و از قرآن جز نقش و نگارى باقى نمى‌ماند، در آن هنگام خداوند به او اذن خروج مى‌دهد.
در سى و پنجم، به نقل از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] چنين آمده است كه يك نفر يهودى به نام «نعثل» به محضر پيامبر(ص) شرفياب شده و مسائل فراوانى در مورد ذات اقدس الهى و صفات بارى تعالى پرسيد، سپس از اوصياى پيامبر(ص) سؤال كرده و ايشان همه را پاسخ فرمود. سپس نعثل ايمان آورد و از ايشان خواست تا پيرامون دوازدهمين وصى سخن بگويد. رسول‌الله(ص) فرمود: او غايب مى‌شود و از ديده‌ها ناپديد مى‌گردد، بر امت من زمانى مى‌رسد كه از اسلام جز نام و از قرآن جز نقش و نگارى باقى نمى‌ماند، در آن هنگام خداوند به او اذن خروج مى‌دهد.


در سى و هشتم آمده است كه يكى از يهوديان خيبر، به نام «جندل بن جناده» به محضر پيامبر(ص) رسيده، سؤالاتى كرد و پاسخ دريافت نمود، در آخرين فراز پيامبر(ص) فرمود: در زمان هر يك از امامان(ع) شيطانى هست كه بر ايشان جفا كند و ستم روا دارد، هنگامى كه خداوند حجت خود را اذن دهد، او ظاهر شده و زمين را از لوث ستمگران پاک مى‌سازد.
در سى و هشتم آمده است كه يكى از يهوديان خيبر، به نام «جندل بن جناده» به محضر پيامبر(ص) رسيده، سؤالاتى كرد و پاسخ دريافت نمود، در آخرين فراز پيامبر(ص) فرمود: در زمان هر يك از امامان(ع) شيطانى هست كه بر ايشان جفا كند و ستم روا دارد، هنگامى كه خداوند حجت خود را اذن دهد، او ظاهر شده و زمين را از لوث ستمگران پاک مى‌سازد.
خط ۷۳: خط ۷۳:
#پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج2 ص716.
#پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج2 ص716.


==پانويس ==
==وابسته‌ها==
<references />
{{وابسته‌ها}}