سفرهای ناصرالدین شاه به قم: تفاوت میان نسخه‌ها

مقدمه کتاب با تمجید از [[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] شروع و به پیشینه قم پرداخته است. در ادامه به سفرهاى شاه به شهرهاى ایران و مخصوصاً قم پرداخته شده است.

بخش اول کتاب به سفر اول ایشان به قم به صورت مختصر پرداخته و اذعان مى‌دارد که «بى‌تردید [[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] از اولین سفر پادشاه‌ى خود به قم که در نوزده سالگى روى داد، نوشته‌اى از خود برجاى نگذاشته است، زیرا زمانى که در سال 1305 براى ششمین بار به قم عزیمت مى‌نماید، هنگام عبور از ماهورهاى جنگل على‌آباد و دیدار از میل‌بلند و قلعه سنگى که بناى آن را منسوب به بهرام گور نموده است، چنین مى‌نویسد: «در اوایل دولت میرزا تقى خان که آمدیم به قم، یک شب در همین‌جا اردو زده منزل کردیم.خاطرم بود، صورت این میل را هم آن‌وقت توى کتاب روزنامه کشیده بودم، که بعد آن کتاب را پاره کردم».

در بخش دوم که گزارش دومین سفر است و در سال 1267ه.ق انجام یافت، «ناصرالدین شاه که در این زمان بیست سال داشت، در بازگشت از سفر معروف اصفهان، چند روزى نیز در قم توقف نمود». اسامى شاهزادگان و امرا و وزراءیى که در این سفر همراه شاه بوده‌اند نیز در این جا بیان شده است. و اخبارى که در دست بوده از این سفر توسط محقق جمع‌آورى و کنار هم قرار گرفته است.

سفر سوم ناصرالدین شاه در سال 1275ه.ق و در خلال سفر معروف «چمن سلطانیه» صورت پذیرفت. مؤلف نقل مى‌کند که: «روز بیست و نهم شعبان موکب مسعود همایون از مقر خلافت عظمى به عزم زیارت حضرت معصومه سلام‌اللّه‌علیهاو تشریف‌فرمایى به سلطانیه انتهاض فرموده، یافت‌آباد محل نزول اردوى معلى گردید...». این سفرنامه به صورت روز شمار مى‌باشد به این صورت که: «روز جمعه چهارم شهر رمضان المبارک:

این بخش خود به سه دسته تقسیم شده است و دو حادثه «مرگ جیران تجریشى (فروغ السلطنه) و واقعه قتل حاجى مبارک به دستور ناصرالدین شاه» جداگانه در این بخش آورده شده‌اند.

درباره مرگ جیران تجریشی (فروغ السلطنه) چنین نوشته شده: در این سفر یک علت از مزاج سلطنت رفع و کرمهای دیگر ریشه دولت را گرفت که فساد آن در آتیه معلوم می شود. فروغ الطلطنه (جیران تجریشی) بیمار، به ترهان برگشت و وفات یافت و این واقعه برای فراغ شاه و انسداد باب رحمت از لطایف غیبیه شمرده می شد، اما در عبور از نواحی گروس یکی از خدمه حرم که به جای فروغ السلطنه (جیران تجریشی) در دل پادشاه مکانتی یافته بود دخترکی زبیده‌نام، زشت و یتم را که قسمتی از بدنش رد کودکی سوخته و التیام پذیرفته چنان که در قرای گروس عادت است به ثمن بخس و دراهم معدود خریداری کرد و به عنوان ترحم به خدمتکاران سپرد، هیمن کنیزک (امین اقدس بعدی) به یاد داشته باشیم تا در جای خود نموده شود که برای سلطنت چه علت لازم و مرضی مبرم شد<ref>قاضیها، فاطمه، ص27</ref>.

سفر چهارم شاه این گونه شروع مى‌شود که «[[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] در سال 1284، اندکى پس از بازگشت از سفر خراسان و پس از پایان ماه مبارک رمضان براى چهارمین بار و در بیستمین سال سلطنت خود عازم قم گردید. و برخلاف دو سفر قبلى که علاوه بر قم به سیر و سیاحت در سایر ولایات نیز پرداخت، این‌بار عزم وى از مسافرت فقط سفر به قم و زیارت حضرت معصومه(س) و سپس بازگشت به تهران بود...».

این بخش از سفرنامه هم به صورت روز شمار بیان شده است...«روز جمعه 5 [شوال]: امروز باید رفت مسیله، صبح رفتم حمام، سرد بود، خیلى ایستاده به زحمت گرم شد، بعد از حمام رخت پوشیده سوار شدیم. با امیراخور و غیره [و] نسقچى‌باشى صحبت کنان رفتم.»

پنجمین سفر وى زمان برگشت از زیارت عتبات عالیات عراق مى‌باشد که از طریق آشتیان و دستجرد در روز بیست و سوم ذیقعده به سمت شهر قم و زیارت حضرت معصومه حرکت نموده است. این سفرنامه هم به صورت روز شمار بیان شده است.

سفر ششم ناصرالدین شاه به قم، ابتدا به عزم على‌آباد و تماشاى دریاچه قم صورت گرفت؛ ولى چنین به‌نظر مى‌رسد که، هنگامى که شاه به مقصد رسید، با توجه به زیارتى بودن شهر قم، صلاح را در این دید که حال که در یک منزلى قم است، سفرى نیز براى زیارت به آنجا بنماید. لذا با در جریان قرار دادن میرزا على اصغرخان امین‌السلطان که در آن هنگام وزیر اعظم بود، دستور حرکت اردوى همراه خود را به طرف قم صادر نمود.

در بخش گزارش هفتمین سفر شاه علاوه بر گزارش سفر به مباحث «خاطرات ناصرالدین شاه در هفتمین سفر قم، خاطرات اعتمادالسلطنه از هفتمین سفر [[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] به قم، خاطرات دکتر فووریه از هفتمین سفر ناصرالدین شاه به قم، یادداشت صدرالاشراف در مورد یک واقعه از آخرین سفر قم ناصرالدین شاه» نیز پرداخته شده است.

هفتمین سفر ناصرالدین شاه به قم، در ضمن سفر معروف وى به عراق عجم صورت گرفت، چنانچه در ماه شوال 1309قمرى که مصادف با دومین ماه از فصل بهار بود، شاه قصد سیاحت ولایات مرکزى ایران را نمود. و مصمم گردید که از طریق قم این سفر را آغاز کند، بدین ترتیب ناصرالدین شاه در روز 14 شوال از شهر به قصد سفر مزبور به عشرت‌آباد نقل مکان نمود.

مدتى است، از سلامتى شما اطلاعى ندارد، ان شاءالله احوال شما خوب است، البته ما را از دعا فراموش نمى‌کنید. از قرارى که در روزنامه تلگرافى نوشته‌اند، پنجاه شصت نفر رعایاى محلات در صحن مقدس بستى شده‌اند، شما آنها را اطمینان بدهید که به محلات بروند. در اینجا از میرزا نصرالله خان تحقیق مى‌شود و احقاق حق آنها به عمل خواهد آمد.»

کتاب حاضر، مجموعه‌اى است، حاوى اطلاعات مربوط به سفرهاى هفتگانه ناصرالدین شاه به قم که قاعدتا شامل 7 بخش، تحت عنوان اولین سفر ناصرالدین شاه به قم، دومین... سومین... است. در ابتداى هر بخش مقدمه مربوط به همان سفر و سپس اطلاعات مربوط درج شده است، نگارنده در مورد سفرهاى اول تا سوم موفق به تحصیل خاطره و دستخطى از ناصرالدین شاه نگردید، لذا به گزارشات و خاطرات دیگران بسنده شد؛ ولى سفرهاى دیگر علاوه بر گزارشات و خاطرات دیگران حاوى خاطرات شخص ناصرالدین شاه مى‌باشد که در این میان سفر ششم حاوى خاطرات مفصل‌تر از بقیه سفرها است که براى اولین بار منتشر مى‌گردد، لازم به توضیح است که خاطرات سفر چهارم نیز با دستخط شخص ناصرالدین شاه بوده است.

بخش فهرست منابع کتاب؛ شامل، فهرست عمومى اعلام و تصاویر و گزیده اسناد مى‌باشد. مطالب کتاب در هر بخش داراى پى نوشت مطالب مى‌باشد که به کوشش فاطمه قاضى‌ها اضافه شده است.

== منابع مقاله ==