۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نويسنده به تشريح مباحث اخلاقى وارده از صاحبان صفات كريمه و پيشوايان امتها پرداخته و معتقد است كه عمل به صفات نيك و پرهيز از صفات زشت، ما را در رسيدن به اهداف اين بزرگواران، رهنمون خواهد كرد. | نويسنده به تشريح مباحث اخلاقى وارده از صاحبان صفات كريمه و پيشوايان امتها پرداخته و معتقد است كه عمل به صفات نيك و پرهيز از صفات زشت، ما را در رسيدن به اهداف اين بزرگواران، رهنمون خواهد كرد. | ||
وى در ابتداى کتاب، با استناد به حديثى از امام صادق(ع)، به تعريف حسن خلق پرداخته است. از نظر وى، حسن خلق حالتى نفسانى است كه منجر به حسن معاشرت با مردم شده و باعث مىگردد، انسان با ديگران،زيبا برخورد كند، نيكو سخن بگويد، مدارا با مردم داشته باشد و با بشاشت با ايشان مواجه گردد. | وى در ابتداى کتاب، با استناد به حديثى از [[امام صادق]](ع)، به تعريف حسن خلق پرداخته است. از نظر وى، حسن خلق حالتى نفسانى است كه منجر به حسن معاشرت با مردم شده و باعث مىگردد، انسان با ديگران،زيبا برخورد كند، نيكو سخن بگويد، مدارا با مردم داشته باشد و با بشاشت با ايشان مواجه گردد. | ||
در ادامه، از سوء خلق سخن گفته شده است. نويسنده بداخلاقى را انحراف نفسانى داسنته و معتقد است كه اين رذيله، سبب انقباض و غلظت انسان در رفتار مىگردد. | در ادامه، از سوء خلق سخن گفته شده است. نويسنده بداخلاقى را انحراف نفسانى داسنته و معتقد است كه اين رذيله، سبب انقباض و غلظت انسان در رفتار مىگردد. |
ویرایش