۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در فصل دوم، اقوال و ديدگاههاى تاريخى و معاصر در مورد مختار، در پنج بخش زير بررسى شده است: | در فصل دوم، اقوال و ديدگاههاى تاريخى و معاصر در مورد مختار، در پنج بخش زير بررسى شده است: | ||
1- پيشوايان معصوم(ع)؛ نويسنده معتقد است منبع اصلى اين نقطهنظرها، رجال كشى است كه با ذكر سلسله سند آمده است از جمله: از امام على(ع) نقل شده كه آنحضرت، مختار را به هنگام كودكى در مدينه بر زانو نشانده و در حالى كه بر سرش دست مىكشيده فرموده: اى زيرك! اى زرنگ!. در خبر ديگرى كه نشان مىدهد جامعه شيعى دوره حضور تحتتأثير تبليغات امويان و مخالفان قرار داشته و عوام و احتمالاً خواص شيعه از مختار بد مىگفتهاند، از امام صادق(ع) نقل است كه فرمود: مختار را دشنام ندهيد چرا كه قاتلان خاندان ما را كشت و به خونخواهى ما برخاست، بيوه زنان ما را شوهر داد و به هنگام سختى زندگى، اموالى در ميان ما تقسيم كرد (همان، ص57). | 1- پيشوايان معصوم(ع)؛ نويسنده معتقد است منبع اصلى اين نقطهنظرها، رجال كشى است كه با ذكر سلسله سند آمده است از جمله: از امام على(ع) نقل شده كه آنحضرت، مختار را به هنگام كودكى در مدينه بر زانو نشانده و در حالى كه بر سرش دست مىكشيده فرموده: اى زيرك! اى زرنگ!. در خبر ديگرى كه نشان مىدهد جامعه شيعى دوره حضور تحتتأثير تبليغات امويان و مخالفان قرار داشته و عوام و احتمالاً خواص شيعه از مختار بد مىگفتهاند، از [[امام صادق]](ع) نقل است كه فرمود: مختار را دشنام ندهيد چرا كه قاتلان خاندان ما را كشت و به خونخواهى ما برخاست، بيوه زنان ما را شوهر داد و به هنگام سختى زندگى، اموالى در ميان ما تقسيم كرد (همان، ص57). | ||
2- علماى اماميه؛ كه از جمله آنها، كشّى از علماى شيعى سده سوّم و چهارم هجرى است كه از كانونهاى علمى- سياسى شيعه بدور بوده كه به نظر نويسنده، چون در جامعه سنّيان مىزيسته، از جوّ تند تبليغاتى ضد شيعه و شايعات تاريخى مخالفان متأثّر شده و مختار را بنيانگذار فرقه كيسانيه مىداند. وى پس از نقل روايات موافق و مخالف، چنين اظهار نظر كرده كه مختار همان كسى است كه مردم را به سوى ابن حنفيه فرا مىخواند كه به آن كيسانيه گفتهاند و آنان همان مختاريه مىباشند. اما اين نظريه توسط رجالشناسان اماميه نقد و رد شده است (همان، ص60). | 2- علماى اماميه؛ كه از جمله آنها، كشّى از علماى شيعى سده سوّم و چهارم هجرى است كه از كانونهاى علمى- سياسى شيعه بدور بوده كه به نظر نويسنده، چون در جامعه سنّيان مىزيسته، از جوّ تند تبليغاتى ضد شيعه و شايعات تاريخى مخالفان متأثّر شده و مختار را بنيانگذار فرقه كيسانيه مىداند. وى پس از نقل روايات موافق و مخالف، چنين اظهار نظر كرده كه مختار همان كسى است كه مردم را به سوى ابن حنفيه فرا مىخواند كه به آن كيسانيه گفتهاند و آنان همان مختاريه مىباشند. اما اين نظريه توسط رجالشناسان اماميه نقد و رد شده است (همان، ص60). |
ویرایش