۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ملا هادى سبزوارى' به 'ملا هادى سبزوارى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
2. در بيان طبقات سالكين طريقت: مشرب عرفاى صوفيه، اين است كه صوفى، يك فرقه است، ولى به اعتبار رجوع ايشان به خلق جهت ارشاد، مسمى به شيخ و مجذوب مىشوند و ايشان دو طايفهاند: اول، مشايخ كه به واسطه كمال متابعت رسول مختار و ائمه اطهار به مرتبهى كمال رسيدهاند؛ يعنى بعد از فناء در احديت ذات، به خلق رجوع مىنمايد كه از آن، تعبير به بقاء باللّه مىنمايند و اين فرقه، كامل و مكملند. طايفه دوم، كسانى هستند كه در وادى فناء چنان مفقود و نابود گرديدهاند كه اثرى و خبرى از ايشان به ناحيهى بقاء نرسيده. | 2. در بيان طبقات سالكين طريقت: مشرب عرفاى صوفيه، اين است كه صوفى، يك فرقه است، ولى به اعتبار رجوع ايشان به خلق جهت ارشاد، مسمى به شيخ و مجذوب مىشوند و ايشان دو طايفهاند: اول، مشايخ كه به واسطه كمال متابعت رسول مختار و ائمه اطهار به مرتبهى كمال رسيدهاند؛ يعنى بعد از فناء در احديت ذات، به خلق رجوع مىنمايد كه از آن، تعبير به بقاء باللّه مىنمايند و اين فرقه، كامل و مكملند. طايفه دوم، كسانى هستند كه در وادى فناء چنان مفقود و نابود گرديدهاند كه اثرى و خبرى از ايشان به ناحيهى بقاء نرسيده. | ||
3. در امر به ذكر و اظهار فضل اهل ذكر و مجلس ايشان: صوفيه، مىگويند كه آيات و احاديث زيادى در امر به ذكر كثير وجود دارد كه جهولى انكار آن نمىتواند نمود. در«اصول كافى»، در تمجيد اهل ذكر، از امام صادق(ع) حديثى نقل شده است كه ابتداى آن، اين است: «ما من شىء الا و له حد ينتهى اليه الا ذكر الله فليس له حد». | 3. در امر به ذكر و اظهار فضل اهل ذكر و مجلس ايشان: صوفيه، مىگويند كه آيات و احاديث زيادى در امر به ذكر كثير وجود دارد كه جهولى انكار آن نمىتواند نمود. در«اصول كافى»، در تمجيد اهل ذكر، از [[امام صادق]](ع) حديثى نقل شده است كه ابتداى آن، اين است: «ما من شىء الا و له حد ينتهى اليه الا ذكر الله فليس له حد». | ||
4. در تبيين ذكر و فكر اهل عرفان: طريقهى اهل معرفت و سلوك، ذكر و فكر است و بيشتر، ذكر خفى است كه اهل سلوك، بر اساس اجازه به آن مشغول مىشوند و ذكر خفى، از ذكر جلى افضل است و براهين عقلى و نقلى در اين رابطه، بىحساب است و تمام عرفا، اين طريقه را داشتهاند و در نظم و نثر خود اشاره كردهاند. | 4. در تبيين ذكر و فكر اهل عرفان: طريقهى اهل معرفت و سلوك، ذكر و فكر است و بيشتر، ذكر خفى است كه اهل سلوك، بر اساس اجازه به آن مشغول مىشوند و ذكر خفى، از ذكر جلى افضل است و براهين عقلى و نقلى در اين رابطه، بىحساب است و تمام عرفا، اين طريقه را داشتهاند و در نظم و نثر خود اشاره كردهاند. |
ویرایش