۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نامه' به 'سرگذشتنامه ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'لالدین') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[همدانی، عبد الوهاب بن | [[همدانی، عبد الوهاب بن جلالالدین محمد]] (نويسنده) | ||
[[عارف نو شاهی، رضا الله شاه]] (مصحح) | [[عارف نو شاهی، رضا الله شاه]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ﻫ8ث9 5304 PIR | | کد کنگره = /ﻫ8ث9 5304 PIR | ||
| موضوع =عارفان - سرگذشتنامه - مولوی، | | موضوع =عارفان - سرگذشتنامه - مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. - سرگذشتنامه - مولویه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | | ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ثواقب المناقب اولیاءالله''' تألیف [[همدانی، عبد الوهاب بن | '''ثواقب المناقب اولیاءالله''' تألیف [[همدانی، عبد الوهاب بن جلالالدین محمد|عبدالوهاب بن جلالالدین محمد همدانی]](درگذشته 954ق)، تحریر پیراسته «[[مناقب العارفين]]» [[افلاکی، احمد بن اخی ناطور|شمسالدین احمد افلاکی]] (درگذشته 761ق) است. این کتاب با مقدمه و تصحیح [[نوشاهی، سید عارف|عارف نوشاهی]] منتشرشده است. | ||
«[[مناقب العارفين]]» ازجمله جامعترین مآخذ درباره مولانا و مولویه تألیف [[افلاکی، احمد بن اخی ناطور|افلاکی عارفی]] است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سیزده</ref> چون مؤلف در 945ق در مصر بوده و در همانجا [[مناقب العارفين]] را دیده بود، احتمالاً ثواقب المناقب را در همان سامان به رشته تحریر درآورده است. این اثر تحریری ویراسته و پیراسته مناقب العارفین افلاکی است. مشتمل بودن مناقب العارفین بر انواع رذایل حکایات و ابیات مکرر غیرمفید و همچنین مرتب نبودن بر ابواب و فصول که بتوان به سهولت حکایت یا عبارتی موردنظر را در آن یافت، سبب تنظیم جدید و تجدیدنظر در آن از سوی عبدالوهاب شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستویک و بیستودو</ref> بنابراین همدانی ثواقب المناقب را در یک مقدمه و نه ذکر و خاتمه مرتّب کرده است. مقدمه در سبب تألیف کتاب است. سپس اذکار نهگانه کتاب به ترتیب در ذکر سلطان العلما محمد بن حسین بن احمد خطیبی بلخی (درگذشته 618ق)، سید برهانالدین محقق ترمذی (درگذشته حدود 638ق)، مولانا جلالالدین محمد بلخی (درگذشته 672ق)، شمسالدین تبریزی (درگذشته 643ق) و... است. خاتمه نیز در معرفی کتاب و تاریخ اتمام آن و... است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستوسه و بیستوچهار</ref> | «[[مناقب العارفين]]» ازجمله جامعترین مآخذ درباره مولانا و مولویه تألیف [[افلاکی، احمد بن اخی ناطور|افلاکی عارفی]] است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سیزده</ref> چون مؤلف در 945ق در مصر بوده و در همانجا [[مناقب العارفين]] را دیده بود، احتمالاً ثواقب المناقب را در همان سامان به رشته تحریر درآورده است. این اثر تحریری ویراسته و پیراسته مناقب العارفین افلاکی است. مشتمل بودن مناقب العارفین بر انواع رذایل حکایات و ابیات مکرر غیرمفید و همچنین مرتب نبودن بر ابواب و فصول که بتوان به سهولت حکایت یا عبارتی موردنظر را در آن یافت، سبب تنظیم جدید و تجدیدنظر در آن از سوی عبدالوهاب شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستویک و بیستودو</ref> بنابراین همدانی ثواقب المناقب را در یک مقدمه و نه ذکر و خاتمه مرتّب کرده است. مقدمه در سبب تألیف کتاب است. سپس اذکار نهگانه کتاب به ترتیب در ذکر سلطان العلما محمد بن حسین بن احمد خطیبی بلخی (درگذشته 618ق)، سید برهانالدین محقق ترمذی (درگذشته حدود 638ق)، مولانا جلالالدین محمد بلخی (درگذشته 672ق)، شمسالدین تبریزی (درگذشته 643ق) و... است. خاتمه نیز در معرفی کتاب و تاریخ اتمام آن و... است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیستوسه و بیستوچهار</ref> | ||