۱۰۶٬۳۲۴
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنم' به 'ابن م') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{کاربردهای دیگر|شرح الكافية (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|شرح الكافية (ابهام زدایی)}} | ||
'''شرح الكافية الشافية'''، اثر [[ | '''شرح الكافية الشافية'''، اثر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] نحوى است. وى اين كتاب را در توضيح «الكافية الشافية» كه شامل سه هزار بيت مىباشد، نگاشته است. «الخلاصة»، خلاصه كتاب «الكافية الشافية» است كه شامل 1000 بيت بوده و در محافل علمى به «الفيه [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]]» كه از معروفترين كتب نحوى مىباشد، نام گرفته است. پسر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] به نام ابن ناظم يا بدرالدين بن مالك، نيز شرحى بر كتاب سه هزار بيتى «الكافية الشافية» نوشته كه نام آن را نيز «شرح الكافية الشافية» گذاشتهاند. | ||
اما اثر حاضر كه در اين نوشتار، در پى گزارش آن هستيم، اثر خودِ [[ | اما اثر حاضر كه در اين نوشتار، در پى گزارش آن هستيم، اثر خودِ [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مىباشد كه شرحى بر كتاب خويش نوشته است. تحقيق اين اثر، توسط علىمحمد معوض و عادل احمد عبدالموجود صورت گرفته است. | ||
«'''الكافية و الشافية'''» نام اثر ديگرى نيز مىباشد كه مؤلف آن [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] بوده و ممكن است از جهت تشابه اسمى با اين كتاب اشتباه گردد. اين دو كتاب ارتباطى با يكديگر نداشته و اثر [[ | «'''الكافية و الشافية'''» نام اثر ديگرى نيز مىباشد كه مؤلف آن [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] بوده و ممكن است از جهت تشابه اسمى با اين كتاب اشتباه گردد. اين دو كتاب ارتباطى با يكديگر نداشته و اثر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]]، فقط همنام اثر [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] مىباشد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
مقدمه، داراى سه باب به شرح زير مىباشد: | مقدمه، داراى سه باب به شرح زير مىباشد: | ||
باب اول، پيرامون [[ | باب اول، پيرامون [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و دوران زندگانى وى در اندلس و مشرق بوده و دربردارنده اطلاعات زير درباره او مىباشد: نسب، زمان و محل تولد، خانواده در اندلس، چگونگى تحصيل و استادان در اندلس، سفر به مشرق و اثر اين سفر در زندگانى و مطالعات و سلوك وى، تحصيل و استادان در مشرق، اشتغال به امامت و تدريس و تأليف، خانواده در مشرق، اخلاق و صفات و زمان وفات<ref>مقدمه، ج 1، ص 7</ref> | ||
در باب دوم، در پنج بخش، مؤلفات نحوى، صرفى، لغوى، قرائات و اشعار، به مؤلفات [[ | در باب دوم، در پنج بخش، مؤلفات نحوى، صرفى، لغوى، قرائات و اشعار، به مؤلفات [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] پرداخته شده است<ref>همان، ص 20</ref> | ||
در باب سوم نيز در سه بخش زير، به مذهب نحوى [[ | در باب سوم نيز در سه بخش زير، به مذهب نحوى [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] پرداخته شده است: | ||
الف) مذهب نحوى از لحاظ شكلى: نوآورى در شيوه تأليف و نظم علمى مباحث فنى. | الف) مذهب نحوى از لحاظ شكلى: نوآورى در شيوه تأليف و نظم علمى مباحث فنى. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
ج) از لحاظ ديدگاه وى پيرامون بعضى از قضاياى نحوى و ادله آنها. | ج) از لحاظ ديدگاه وى پيرامون بعضى از قضاياى نحوى و ادله آنها. | ||
د) اصول نحوى عامه نزد [[ | د) اصول نحوى عامه نزد [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]]. | ||
ه) اصطلاحات نحوى [[ | ه) اصطلاحات نحوى [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]]<ref>همان، ص 33</ref> | ||
مؤلف، در اين شرح، در بخشهاى مختلف و متعدد در ذيل يك يا چند بيت از اشعارى كه در كتاب «الكافية الشافية» درج نموده، به تبيين و توضيح و بررسى واژهها و كلمات آنها پرداخته است. | مؤلف، در اين شرح، در بخشهاى مختلف و متعدد در ذيل يك يا چند بيت از اشعارى كه در كتاب «الكافية الشافية» درج نموده، به تبيين و توضيح و بررسى واژهها و كلمات آنها پرداخته است. | ||
اين كتاب، در واقع شرح مبسوطى است بر مسائل نحوى كه در آن به همه آراء و نظريات مختلف پرداخته شده است. به نظر مىرسد [[ | اين كتاب، در واقع شرح مبسوطى است بر مسائل نحوى كه در آن به همه آراء و نظريات مختلف پرداخته شده است. به نظر مىرسد [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] در اين اثر، همچون [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]]، بيشتر گردآورنده و مفسر آراء است تا صاحب نظريهاى خاص. بااينهمه، وى در جاىجاى كتاب از خود استقلال رأى نشان داده و در بحث از مسائل نحوى، نظريات خود را نيز مطرح نموده، يا از ديدگاهى خاص دفاع كرده است. | ||
كتاب از لحاظ استشهاد به آيات قرآن، احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى بوده و همين جامعيت و شيوه بيان آن سبب شده است تا از ديرباز، مورد توجه و ستايش اديبان و نحويان قرار گرفته و در برخى مجامع بهصورت كتابى درسى درآيد. | كتاب از لحاظ استشهاد به آيات قرآن، احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى بوده و همين جامعيت و شيوه بيان آن سبب شده است تا از ديرباز، مورد توجه و ستايش اديبان و نحويان قرار گرفته و در برخى مجامع بهصورت كتابى درسى درآيد. |