۱۰۵٬۱۸۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنب' به 'ابن ب') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنر' به 'ابن ر') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
آثار اقامت او در اروپا در كتاب نمايان است؛ زيرا اگر چه مؤلف يك دانشمند عرب است و مطالب نيز عربی است؛ اما كتاب برای اروپايىها نوشته شده است. شايد مؤلف كه به چند زبان آشنايي داشته، توانسته است از مؤلفات كلاسيك جهان و مؤلفات قرون وسطايي اروپا اطلاع پيدا كند و شايد دانشوران ايتاليايي در اين باب به او كمك كردهاند. قراين نشان میدهد كه وي آثار بعضي از مورخان لاتيني را نيز خوانده است. | آثار اقامت او در اروپا در كتاب نمايان است؛ زيرا اگر چه مؤلف يك دانشمند عرب است و مطالب نيز عربی است؛ اما كتاب برای اروپايىها نوشته شده است. شايد مؤلف كه به چند زبان آشنايي داشته، توانسته است از مؤلفات كلاسيك جهان و مؤلفات قرون وسطايي اروپا اطلاع پيدا كند و شايد دانشوران ايتاليايي در اين باب به او كمك كردهاند. قراين نشان میدهد كه وي آثار بعضي از مورخان لاتيني را نيز خوانده است. | ||
نویسنده از منابع كتاب كمتر نام میبرد و اگر هم ياد كند، به احتمال قوي از روي حافظه است. از مؤلفان معروف از مسعودي، بكري، ادريسي، ابن خطیب و ابن بشكوال نام میبرد. از ميان همه مورخان و جغرافي نويسان از مؤلفي به نام | نویسنده از منابع كتاب كمتر نام میبرد و اگر هم ياد كند، به احتمال قوي از روي حافظه است. از مؤلفان معروف از مسعودي، بكري، ادريسي، ابن خطیب و ابن بشكوال نام میبرد. از ميان همه مورخان و جغرافي نويسان از مؤلفي به نام ابن رقيق بيشتر از همه نقل میكند. در واقع او طبقهبندی بديع قبايل عرب و بربر و مقدار زيادي از مطالب مختلف و بلكه طرح عمومی تأليف خود را از لحاظ تاریخی و نژاد نگاری به اين شخص مديون است كه متأسفانه هنوز به درستي شناخته نشده است. | ||
ارزش كتاب لئون، به مطالب منقول از ديگران نيست، بلكه به ملاحظات شخصي اوست كه قسمت اساسي اثر را تشكيل میدهد. وي در تأليف اروپايي خود، سليقه عربی را حفظ كرده و به رسم مجموعههای ادبي كه در زبان عربی رواج دارد، قصههای ساختگي نقل میكند كه نتيجه آن اندرز و عبرتآموزي است. همه كسانی كه به تحقيق درباره اين كتاب پرداختهاند، روش تأليف آن را كه در خاتمه آورده تأييد میكنند. از نكات بارز اين اثر آن است كه نزديك به چهارصد نام جغرافیایی را با ملاحظات دقيق و تازه ياد كرده است. | ارزش كتاب لئون، به مطالب منقول از ديگران نيست، بلكه به ملاحظات شخصي اوست كه قسمت اساسي اثر را تشكيل میدهد. وي در تأليف اروپايي خود، سليقه عربی را حفظ كرده و به رسم مجموعههای ادبي كه در زبان عربی رواج دارد، قصههای ساختگي نقل میكند كه نتيجه آن اندرز و عبرتآموزي است. همه كسانی كه به تحقيق درباره اين كتاب پرداختهاند، روش تأليف آن را كه در خاتمه آورده تأييد میكنند. از نكات بارز اين اثر آن است كه نزديك به چهارصد نام جغرافیایی را با ملاحظات دقيق و تازه ياد كرده است. |