۱۰۶٬۵۸۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فيلسوفان اسلامي' به 'فیلسوفان اسلامی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنس' به 'ابن س') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
'''سه حکیم مسلمان'''، ترجمه «ثلثة حکماء مسلمین» [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] به قلم [[آرام، احمد|احمد آرام]] (درگذشته 1377ش) است. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله| | '''سه حکیم مسلمان'''، ترجمه «ثلثة حکماء مسلمین» [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] به قلم [[آرام، احمد|احمد آرام]] (درگذشته 1377ش) است. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] سه حکیم معرفی شده در این اثر هستند. اصل کتاب به زبان انگلیسی نگارش یافته و بهوسیله صلاح الصاوی به عربی برگردانده شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
سه فصل این کتاب در ابتدا صورت سخنرانیهای آزادی را داشت که بنا بر دعوت مرکز مطالعات خاورمیانه و مرکز تحقیقات در ادیان جهانی، در ماه مارس 1962م، در دانشگاه هاروارد ایراد شده بود. استاد ر.ه.ل. سلیتر، رئیس مرکز تحقیقات در ادیان جهانی مقدمات این سخنرانیها را فراهم آوردند، و با مساعدت ایشان بود که اکنون بهصورت کتاب درآمده است.<ref>ر.ک: مقدمه (سپاسگزاری)، ص6</ref> | سه فصل این کتاب در ابتدا صورت سخنرانیهای آزادی را داشت که بنا بر دعوت مرکز مطالعات خاورمیانه و مرکز تحقیقات در ادیان جهانی، در ماه مارس 1962م، در دانشگاه هاروارد ایراد شده بود. استاد ر.ه.ل. سلیتر، رئیس مرکز تحقیقات در ادیان جهانی مقدمات این سخنرانیها را فراهم آوردند، و با مساعدت ایشان بود که اکنون بهصورت کتاب درآمده است.<ref>ر.ک: مقدمه (سپاسگزاری)، ص6</ref> | ||
ازآنجاکه این سخنرانیها و کتابی که به زبان انگلیسی مبتنی بر آنها تألیف شد، در درجه اول برای مردم مغربزمین در نظر گرفته شده است، طبعاً بیشتر اشارات و مقایسهها و تطبیقهایی که انجام گرفته است، مطابق مشارب و مذاهب فکر مغربزمین و فصول تاریخ فکری آن دیار است. نیز در حواشی بیشتر به کتب و مقالات به زبانهای اروپایی استناد شده است. وانگهی ازآنجاکه تاکنون در غرب توجهی به معارف اسلامی بهعنوان یک واحد کلی- نشده و اکثر به چند قرن اول و مکتبهایی که در پیدایش فلسفه و کلام مسیحی قرونوسطی مدخلیت داشته است، اکتفا شده است، در این کتاب کوشش شد تا تحت لوای افکار و عقاید سه تن از برجستهترین حکمای اسلام، یعنی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله| | ازآنجاکه این سخنرانیها و کتابی که به زبان انگلیسی مبتنی بر آنها تألیف شد، در درجه اول برای مردم مغربزمین در نظر گرفته شده است، طبعاً بیشتر اشارات و مقایسهها و تطبیقهایی که انجام گرفته است، مطابق مشارب و مذاهب فکر مغربزمین و فصول تاریخ فکری آن دیار است. نیز در حواشی بیشتر به کتب و مقالات به زبانهای اروپایی استناد شده است. وانگهی ازآنجاکه تاکنون در غرب توجهی به معارف اسلامی بهعنوان یک واحد کلی- نشده و اکثر به چند قرن اول و مکتبهایی که در پیدایش فلسفه و کلام مسیحی قرونوسطی مدخلیت داشته است، اکتفا شده است، در این کتاب کوشش شد تا تحت لوای افکار و عقاید سه تن از برجستهترین حکمای اسلام، یعنی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، ضمناً مکتبهای بزرگ مشایی و اشراقی و عرفان نظری نیز تا حدی روشن شود و پیکر علوم عقلی و معارف اسلامی بهطورکلی تا آنجا که در این مختصر گنجد آشکار گردد. چون برای برخی از فارسیزبانان، مخصوصاً آنان که فقط با تحصیلات جدید آشنایی دارند، منابع مربوط به معارف و علوم اسلامی و ایرانی چنانکه درخور استفاده آنها باشد کم است، نظر بر این شد که شاید ترجمه این کتاب به زبان فارسی بیفایده نباشد. لذا مؤسسه فرانکلین به ترجمه آن مبادرت ورزید، لکن در متن و حواشی، جز در یکی دو مورد، تغییری داده نشد و مراجع فارسی و عربی که ممکن است مورد استفاده این گروه از خوانندگان قرار گیرد بر آنچه در اصل موجود بود افزوده نگردید. امید میرود از این قصور چشمپوشی شود. ولی چون کتاب ترجمه است نه تألیفی مستقل، بهناچار، به اصل متن و حواشی اکتفا شد.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف بر ترجمه فارسی، ص8</ref> | ||
مؤلف دانشمند در این کتاب ابتدا به شرح فلسفه و افکار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله| | مؤلف دانشمند در این کتاب ابتدا به شرح فلسفه و افکار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] پرداخته و بهعنوان مقدمه نامی از اسلاف وی برده است که بسیاری از آنان ایرانینژاد بودند. همچون: ایرانشهر و فارابی، سرخسی، سجتمانی (سجستانی) و جز آنها و میگوید: ظاهراً نخستین کسی که فلسفه رسمی را به مشرقزمین یعنی ایران آورد، ایرانشهر است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/12594/118 ر.ک: سجادی، سید جعفر، ص118]</ref> | ||
سخنی چند در افکار و عقاید و روش فارابی گفته است و بالاخره دو تن از فلاسفه بزرگ ولی مجهولالقدر یعنی [[سجستانی، محمد بن عزیز|سجستانی]] و عامری را به جهان غرب معرفی کرده است و گوید این دو تن با مقام عالی و متعالی که در دستگاه فلسفه اسلامی دارند، بهدرستی شناخته نشدهاند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/12594/118 ر.ک: همان]</ref> | سخنی چند در افکار و عقاید و روش فارابی گفته است و بالاخره دو تن از فلاسفه بزرگ ولی مجهولالقدر یعنی [[سجستانی، محمد بن عزیز|سجستانی]] و عامری را به جهان غرب معرفی کرده است و گوید این دو تن با مقام عالی و متعالی که در دستگاه فلسفه اسلامی دارند، بهدرستی شناخته نشدهاند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/12594/118 ر.ک: همان]</ref> |