۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنا' به 'ابن ا') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ تاریخ جهانگشاى جوینى (دنیای کتاب) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تاریخ جهانگشاى جوینى منتقل کرد) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
تاریخ جهانگشای جوینی | تاریخ جهانگشای جوینی | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جوینی، | [[جوینی، عطاملک بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[قزوینی، محمد]] (محقق) | [[قزوینی، محمد]] (محقق) | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| سال نشر = 1385 ش | | سال نشر = 1385 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10056AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10055AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE10056AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =4 | | چاپ =4 | ||
| شابک =964-346-04-X | | شابک =964-346-04-X | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاريخ جهانگشاى جوينى'''، اثر [[جوینی، | '''تاريخ جهانگشاى جوينى'''، اثر [[جوینی، عطاملک بن محمد|عطاملك جوينى]] و تحقيق [[قزوینی، محمد|علامه محمد قزوينى]] در موضوع تاريخ مىباشد، چنانكه از قراين بر مىآيد، مؤلف كتاب را در طى سنوات مختلف و معينى تألیف كرده است. اكثر اشتغال او به امور ديوانى و عدم استقرار او در مكانى معين، باعث شد، كه هر بخش يا بخشهایى از كتاب را بدون نظم، در اوقاتى كه براى او، فرصتى دست مىداده بنويسد. او تصريح مىكند كه «و اگر فارغ دلى باشد كه روزگار بر تعليق و تحصيل مصروف كند و همت او بر ضبط احوال مشغول باشد، در زمانى طويل از شرح يك ناحيت نكند، او آن را در عقد كتابت نتواند كشيد تا بدان چه رسد كه از روى هوس محرر اين كلمات را با آن كه طرفةالعين زمان تحصيل ميسر نيست، چه مگر در اسفار بعيد يك ساعت در فرصت نزول اختلاسى مىكند و آن حكايت را موادى مىنويسد.» | ||
از اين جا مشخص مىگردد، كه مواضع مختلف كتاب در تاريخهاى متفاوت نوشته شده است. از ديباچه جلد اول و سوم كتاب معلوم است كه منگوقا آن، در حين تألیف كتاب در قيد حيات بوده است و وفات منگوقا آن در اواخر سنه 656 يا اوايل سنه 657ق بوه است. | از اين جا مشخص مىگردد، كه مواضع مختلف كتاب در تاريخهاى متفاوت نوشته شده است. از ديباچه جلد اول و سوم كتاب معلوم است كه منگوقا آن، در حين تألیف كتاب در قيد حيات بوده است و وفات منگوقا آن در اواخر سنه 656 يا اوايل سنه 657ق بوه است. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
جلد دوم، بدون مقدمه، تاريخ دولت خوارزمشاهيان و وقايع مربوط به اين خاندان و سلاطين آنها را ذكر مىنمايد و در ضمن آن، اطلاعات مفيدى درباره ملوك ترك معروف به «قراختائيان» يا «گوخانيان» كه نزدیک به 95 سال از حدود سالهاى 512-607ق در ماوراءالنهر و تركستان شرقى، از جيحون تا حدود كاشغر، حكومت كردند، به دست مىدهد جوينى در اين جلد اغلب ملوكالطوايف ترك آن نواحى (معروف به افراسيابيه، خانيه، ايلك خانيه و آل خاقان) «كه مدت دويست سال بعد از حكومت سامانيان و قبل از مغول در ماوراءالنهر و تركستان حكومت كردند. و چند تن از شاهان خوارزم را هم كه تحت حمايت آنها بودند، ذكر كرده است. اين بخش به غايت مبهم است. در اواخر اين جلد، تاريخ سرگذشت حكام و شحنگان مغول چون جنتمور و نوسال و گركوز و امير ارغون، كه از عهد اوكتاى قاآن تا ورود هولاكو در ایران و نواحى آن، حكمرانى كردهاند، ذكر شده است. | جلد دوم، بدون مقدمه، تاريخ دولت خوارزمشاهيان و وقايع مربوط به اين خاندان و سلاطين آنها را ذكر مىنمايد و در ضمن آن، اطلاعات مفيدى درباره ملوك ترك معروف به «قراختائيان» يا «گوخانيان» كه نزدیک به 95 سال از حدود سالهاى 512-607ق در ماوراءالنهر و تركستان شرقى، از جيحون تا حدود كاشغر، حكومت كردند، به دست مىدهد جوينى در اين جلد اغلب ملوكالطوايف ترك آن نواحى (معروف به افراسيابيه، خانيه، ايلك خانيه و آل خاقان) «كه مدت دويست سال بعد از حكومت سامانيان و قبل از مغول در ماوراءالنهر و تركستان حكومت كردند. و چند تن از شاهان خوارزم را هم كه تحت حمايت آنها بودند، ذكر كرده است. اين بخش به غايت مبهم است. در اواخر اين جلد، تاريخ سرگذشت حكام و شحنگان مغول چون جنتمور و نوسال و گركوز و امير ارغون، كه از عهد اوكتاى قاآن تا ورود هولاكو در ایران و نواحى آن، حكمرانى كردهاند، ذكر شده است. | ||
در خصوص منابع مورد استفاده عطاملك جوينى، در جلد دوم كتاب، بارتولد مىنويسد: بخش مهمى از تاريخ جهانگشاى جوينى مربوط به خوارزمشاهيان است و از اين رهگذر، تنها منبع ميرخواند و ناقلان ایرانى قبل از وى است. جوينى و ابن اثير هر دو در شرح تاريخ خوارزمشاهيان از تألیف ابوالحسن [[بیهقی، علی بن زید|على بن زيد بيهقى]] به نام مشارب التجارب و غوارب الغرائب استفاده كردهاند. بنا بر گفته جوينى، تاريخ بيهق دنباله تألیف ديگرى؛ يعنى تجاربالامم بوده و بديهى است كه منظور كتاب | در خصوص منابع مورد استفاده عطاملك جوينى، در جلد دوم كتاب، بارتولد مىنويسد: بخش مهمى از تاريخ جهانگشاى جوينى مربوط به خوارزمشاهيان است و از اين رهگذر، تنها منبع ميرخواند و ناقلان ایرانى قبل از وى است. جوينى و ابن اثير هر دو در شرح تاريخ خوارزمشاهيان از تألیف ابوالحسن [[بیهقی، علی بن زید|على بن زيد بيهقى]] به نام مشارب التجارب و غوارب الغرائب استفاده كردهاند. بنا بر گفته جوينى، تاريخ بيهق دنباله تألیف ديگرى؛ يعنى تجاربالامم بوده و بديهى است كه منظور كتاب ابن مسكويه ابوعلى احمد بن محمد متوفى 421ق مىباشد. جوينى گذشته از اين به دايرةالمعارف يا «جامع المعلوم» محدث و عالم روحانى مشهور، فخرالدين ابوعبدالله محمد عمر رازى متوفى 606ق اشاره و استناد مىكند. بخش اعظم اسناد به قلم منتجبالدين بديع، نویسنده «عتبه الكتبه» دبير سلطان سنجر است. جوينى در واقعه لشكركشى سلطان سنجر به خوارزم، در سال 542ق از بديع سخن مىگويد. | ||
جلد سوم، شامل مطالبى؛ چون شرح وقايع تاجگذارى و جشن جلوس منگوقا آن سنه 649ق و بعضى وقايع اوايل ايام سلطنت او، تفسيل حركت هولاكو به بلاد ایران در سال 653ق و قلع و قمع اسماعيليان، تاريخ امامن اسماعيليه الموت و شرح مذهب اين طايفه و سرگذشت احوال ايشان از آغاز ظهور است. جلد سوم با ذكر آخرين امام اسماعيليان نزارى الموت و انقراض آنها به دست هولاكو پايان مىيابد. | جلد سوم، شامل مطالبى؛ چون شرح وقايع تاجگذارى و جشن جلوس منگوقا آن سنه 649ق و بعضى وقايع اوايل ايام سلطنت او، تفسيل حركت هولاكو به بلاد ایران در سال 653ق و قلع و قمع اسماعيليان، تاريخ امامن اسماعيليه الموت و شرح مذهب اين طايفه و سرگذشت احوال ايشان از آغاز ظهور است. جلد سوم با ذكر آخرين امام اسماعيليان نزارى الموت و انقراض آنها به دست هولاكو پايان مىيابد. | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[تاریخ وصاف الحضرة]] | [[تاریخ وصاف الحضرة]] |