۱۵٬۲۸۸
ویرایش
انسان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23648J1.jpg | عنوان = انسان شناسی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف85 م76 450 BD | موضوع = |ناشر | ناشر = مهدي القرآن | مکان نشر = ایران -...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[منصوری لاریجانی، اسماعیل]] ( | [[منصوری لاریجانی، اسماعیل]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = مهدی القرآن | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1385ش | | سال نشر = 1385ش | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
از = | از = | ||
}} | }} | ||
'''انسان | '''انسان شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است. | ||
در این | در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سینا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref> | ||
در فصل دوّم، انسان از | در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref> | ||
در فصل سوم نظرات چند | در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref> | ||
فصل چهارم | فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||