پرش به محتوا

حلوانی، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى'
جز (جایگزینی متن - 'ابن طاووس' به 'ابن طاووس')
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى')
خط ۳۷: خط ۳۷:
مؤلف نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، نام خود را حسين بن محمد بن الحسن الحلوانى مى‌نامد و با مراجعه به اسامى واقع شده در اسناد احاديث، مانند آنچه در بشارة المصطفى نوشته، محمد بن ابوالقاسم طبرى (قرن6) و نيز ذيل تاريخ بغداد از ابن نجار بغدادى (متوفى 643ق) آمده است، مى‌توانيم او را كامل‌تر و به اين گونه بشناسيم: ابوعبدالله الحسين بن محمد بن الحسن بن نصر الحلوانى.
مؤلف نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، نام خود را حسين بن محمد بن الحسن الحلوانى مى‌نامد و با مراجعه به اسامى واقع شده در اسناد احاديث، مانند آنچه در بشارة المصطفى نوشته، محمد بن ابوالقاسم طبرى (قرن6) و نيز ذيل تاريخ بغداد از ابن نجار بغدادى (متوفى 643ق) آمده است، مى‌توانيم او را كامل‌تر و به اين گونه بشناسيم: ابوعبدالله الحسين بن محمد بن الحسن بن نصر الحلوانى.


بر اساس علم طبقات رجال و با توجه به سال وفات مشايخ حلوانى مى‌توان وى را از محدثان قرن پنجم قمرى دانست، زيرا شاگردان [[شيخ مفيد]] (م413)؛ مانند سيد مرتضى (م436) و شيخ ابوالقاسم على بن محمد فرزند [[شيخ مفيد]] و ابو يعلى جعفرى (م463) داماد و جانشين [[شيخ مفيد]] از استادان حلوانى‌اند و تاريخ ذكر شده شاگردى او نزد برخى از ايشان و نيز تاريخ استفاده او از علامه بندينجينى در سال 425ق ترديدى باقى نمى‌گذارد كه او در دهه‌هاى ميانى قرن پنجم مى‌زيسته است.
بر اساس علم طبقات رجال و با توجه به سال وفات مشايخ حلوانى مى‌توان وى را از محدثان قرن پنجم قمرى دانست، زيرا شاگردان [[شيخ مفيد]] (م413)؛ مانند [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م436) و شيخ ابوالقاسم على بن محمد فرزند [[شيخ مفيد]] و ابو يعلى جعفرى (م463) داماد و جانشين [[شيخ مفيد]] از استادان حلوانى‌اند و تاريخ ذكر شده شاگردى او نزد برخى از ايشان و نيز تاريخ استفاده او از علامه بندينجينى در سال 425ق ترديدى باقى نمى‌گذارد كه او در دهه‌هاى ميانى قرن پنجم مى‌زيسته است.


== استادان حلوانى ==
== استادان حلوانى ==




او نزد الشريف محمد بن الحسن بن حمزة ابويعلى جعفرى - كه از مراجع شيعه پس از [[شيخ مفيد]] و داماد و جانشين او بوده - درس خوانده و چون محل سكونتش محله كرخ بغداد بوده است، از محضر عالمانى، چون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، سيد مرتضى و سيد رضى بهره برده است.
او نزد الشريف محمد بن الحسن بن حمزة ابويعلى جعفرى - كه از مراجع شيعه پس از [[شيخ مفيد]] و داماد و جانشين او بوده - درس خوانده و چون محل سكونتش محله كرخ بغداد بوده است، از محضر عالمانى، چون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و سيد رضى بهره برده است.


طريق روايى واقع در كتاب بشارة المصطفى اثر عمادالدين طبرى، شاگردى او را از محضر سيد مرتضى در سال 429ق به روشنى نشان مى‌دهد و سند واقع در كتاب ذيل تاريخ بغداد اثر ابن النجار البغدادى، استفاده او را از ابوالحسن على بن المظفر بن بدر (علامه بندينجى) در سال 425ق اثبات مى‌كند.
طريق روايى واقع در كتاب بشارة المصطفى اثر عمادالدين طبرى، شاگردى او را از محضر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در سال 429ق به روشنى نشان مى‌دهد و سند واقع در كتاب ذيل تاريخ بغداد اثر ابن النجار البغدادى، استفاده او را از ابوالحسن على بن المظفر بن بدر (علامه بندينجى) در سال 425ق اثبات مى‌كند.


ابوعبدالله حسين بن محمد حلوانى خود نيز در آخرين روايت كتابش كه آن را مسنداً ذكر مى‌كند به استاد ديگرش كه به احتمال از استادان اصلى وى بوده است، اشاره مى‌كند. حلوانى طريق خود را چنين آغاز مى‌كند: (أخبرنى الشيخ ابوالقاسم على بن محمد بن محمد المفيد رحمه الله) كه حاكى از شاگردى او نزد فرزند [[شيخ مفيد]] است. بنابر آنچه [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] مى‌گويد، حلوانى از او در كتاب ديگرش نهج النجاة نيز حديث نقل كرده است.
ابوعبدالله حسين بن محمد حلوانى خود نيز در آخرين روايت كتابش كه آن را مسنداً ذكر مى‌كند به استاد ديگرش كه به احتمال از استادان اصلى وى بوده است، اشاره مى‌كند. حلوانى طريق خود را چنين آغاز مى‌كند: (أخبرنى الشيخ ابوالقاسم على بن محمد بن محمد المفيد رحمه الله) كه حاكى از شاگردى او نزد فرزند [[شيخ مفيد]] است. بنابر آنچه [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] مى‌گويد، حلوانى از او در كتاب ديگرش نهج النجاة نيز حديث نقل كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش