۱۵٬۵۹۴
ویرایش
إيضاح المقصود من وحدة الوجود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در ذیل اثر نوشته‌ای از [[مصطفی کمال بن محمد شریف دمشقی]](1263-1317ق) عالم و ادیب صوفی<ref> مرعشلى، يوسف.، ج2، ص: 1606 </ref> مشتمل بر مباحثی در کلام و عرفان است. بخش اول تحت عنوان اراده جزئیه، اختیار و کسب است و بخش دوم آن با عنوان وحدت وجود و علل و اسباب مطرح شده است. نویسنده در آغاز مساله اختیار را به بحث گذاشته و به بررسی و نقد دیدگاه برخی از فرق کلامی نظیر معتزله، اشاعره و جبریه پرداخته است. در ادامه موضوع وحدت وجود را مطرح کرده و در جهت اثبات آن دلایلی را ذکر کرده است. | در ذیل اثر نوشته‌ای از [[مصطفی کمال بن محمد شریف دمشقی]](1263-1317ق) عالم و ادیب صوفی<ref> مرعشلى، يوسف.، ج2، ص: 1606 </ref> مشتمل بر مباحثی در کلام و عرفان است. بخش اول تحت عنوان اراده جزئیه، اختیار و کسب است و بخش دوم آن با عنوان وحدت وجود و علل و اسباب مطرح شده است. نویسنده در آغاز مساله اختیار را به بحث گذاشته و به بررسی و نقد دیدگاه برخی از فرق کلامی نظیر معتزله، اشاعره و جبریه پرداخته است. در ادامه موضوع وحدت وجود را مطرح کرده و در جهت اثبات آن دلایلی را ذکر کرده است. | ||
عرفا بر آنند که در عالم هستی، یک موجود غنی و مستقل بالذات است و موجودات دیگر، فقط روابط و تعلقات محض و تطورات و تجلیات اسمائیه آن موجود غنی مستقل هستند و از نظر ذات، فقیرند و به غنی بالذات، نیاز دارند. حقیقت این وجود، همان توحید حق متعال و سلب شریک از ذات مقدس اوست<ref>ر.ک: مسبوق، سید مهدی ؛ قادری بیباک، مهری، ص135</ref>. | |||
نویسنده در کتاب حاضر، به بررسی این موضوع پرداخته و تصریح می‌کند که این نظر را از عارفان قبل از خود به ارث برده است و پس از نکوهش کسانی که از پذیرش این عقیده سر باز می‌زنند، می‌گوید: «عالمان محقق و فاضلان عارف اهل کشف و بصیرت که به حسن سیرت و صفای باطن موصوف بوده‌اند، به این عقیده باور داشتند، مانند: شیخ اکبر محیی‌الدین بن عربی، شیخ شرف‌الدین ابن فارض، عفیف‌الدین تلمسانی، شیخ عبدالحق بن سبعین، شیخ عبدالکریم جیلی و سایرین»<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
بنابراین می‌توان چنین گفت که نابلسی در اثر حاضر، وامدار عارفان پیش از خود است؛ چنان‌که در کتاب به این عقیده اشاره می‌کند و در تعریف وحدت وجود می‌گوید: «تمای عوالم با وجود اختلاف انواع و اجناس و اشخاص خودشان، به واسطه خداوند از عدم به وجود آمده‌اند نه به واسطه خودشان، وجود در هر لحظه‌ای به واسطه وجود خداوند بر آنها محفوظ شده است نه به قدرت خودشان، پس اگر چنین باشد، وجود آنها که هر لحظه بر آنها عارض می‌شود، وجود باری تعالی است نه وجود دیگری غیر وجود خداوند متعال»<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۷: | ||
#مرادى، محمد خليل بن على. سلك الدرر في أعيان القرن الثاني عشر. محقق: علبى، اكرم حسن. بیروت. دار صادر. 1422ق. چاپ اول. | #مرادى، محمد خليل بن على. سلك الدرر في أعيان القرن الثاني عشر. محقق: علبى، اكرم حسن. بیروت. دار صادر. 1422ق. چاپ اول. | ||
#مرعشلى، يوسف. نثر الجواهر و الدرر في علماء القرن الرابع عشر. بیروت. دار المعرفة. 1427ق. چاپ اول. | #مرعشلى، يوسف. نثر الجواهر و الدرر في علماء القرن الرابع عشر. بیروت. دار المعرفة. 1427ق. چاپ اول. | ||
# مسبوق، سید مهدی ؛ قادری بیباک، مهری، «اندیشه‌ی وحدت وجود در شعر عبدالغنی نابلسی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، عرفان اسلامی بهار 1396- شماره 51، به آدرس: | |||
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1434632/ | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||