۱٬۵۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المغنی'''، اثر موفق الدین ابو محمد عبدالله بن احمد بن محمد بن قدامه مقدسی جماعیلی دمشقی صالحی حنبلی(620-541ق) و یکی از بزرگترین کتابهای فقهی در مذهب حنبلی است که | '''المغنی'''، اثر موفق الدین ابو محمد عبدالله بن احمد بن محمد بن قدامه مقدسی جماعیلی دمشقی صالحی حنبلی(620-541ق) و یکی از بزرگترین کتابهای فقهی در مذهب حنبلی است که از طهارت تا قضا را بحث کرده است. المغنی شرحی بر اثر مشهور فقهی به نام «المختصر» از ابو القاسم عمر بن حسین بن عبد الله خرقی(334ق) است. عبدالله بن عبدالمحسن ترکی و عبدالفتاح محمد الحلو روی آن تحقیق کردهاند. کتاب در 15 جلد چاپ شده است. | ||
المغنی مباحث فقهی | المغنی حوالی سال 541ق تألیف شده است و مباحث فقهی از طهارت تا قضا را به سیاق المختصر پیش برده و مطلبهای هر مسئله را در چارچوب فصلهایی توضیح داده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 30-24</ref>مقدسی میگوید، دوست داشته است مذهب ابن حنبل را شرح کند و گره از بسیاری از مسائل اختلافی بگشاید و رأی هر یک از امامان اربعه اهل سنت را تبرکاً درج کند و دلیل آرای آنان را کوتاه بنویسد و اخبار را به کتب معتبر روایی اسناد دهد تا بدین کار، اطمینان از درستیشان به دست آید و میان درست و نادرست آنها تمیز داده شود تا بدین وسیله، به احادیث معروف اعتماد شود و از مجهولشان اعراض گردد. او برای این مقصود، کتاب مختصر خرقی را برگزیده است و المغنی را به سیاق بابهایش تنظیم کرده و به شرح مسائلش از جهت منطوق، مفهوم و مضمونشان پرداخته است. سپس، آنچه را (مانند تراجم بابها) که شبیه مسئلههای کتاب مختصر بوده و در آن یاد نشده، در مغنی آورده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 5</ref> | ||
محققان علاوه بر درج پاورقیهایی که برای نشانی آیهها، روایتها و تطبیقدادن نسخهها انجام دادهاند، جلد پانزدهم را ویژۀ فهرست مبسوطی برای آیهها، حدیثها، شعرها، اعلام، قبیلهها، فرقهها، اماکن، شهرها، رخدادها، نبردها و... قرار دادهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 15، ص 5</ref> | محققان علاوه بر درج پاورقیهایی که برای نشانی آیهها، روایتها و تطبیقدادن نسخهها انجام دادهاند، جلد پانزدهم را ویژۀ فهرست مبسوطی برای آیهها، حدیثها، شعرها، اعلام، قبیلهها، فرقهها، اماکن، شهرها، رخدادها، نبردها و... قرار دادهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 15، ص 5</ref> |