شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس): تفاوت میان نسخه‌ها

او در منظومه خود، راوی وقایع، از حرکت تا شهادت امام(ع) و یاران او اسارت خانوان و قافله‌سالاری حضرت زینب(س) تا برگشت به مدینه و قیام مختار است و آنگونه از منظر فرم و محتوا و زبان، استادانه از عهده بیرون آمده که اهل فن و حتی رقبای او، زبان به تحسین گشوده‌اند، تا آنجا که ادیب‌الممالک فراهانی در معرفی و توصیف او، می‌گوید: «فردوسی شاه کربلا الهامی است»<ref>همان، ص1- 2</ref>.

گردآورنده کتاب معتقد است اگرچه در پهنه‌ای که فردوسی در شاهنامه به میدان آمده است، پهلوانان صاحب نام در عرصه سخن، همه در برابر اوس سپر انداخته‌اند و تاکنون همچنان یکه‌تاز ملامنازع در عرصه حماسه‌سرایی است، اما اگر قرار شود به شاعران آیینی پارسی‌زبان، سمت و منصبی را بدهند، «الهامی» در آن میان، نام و جایگاه فردوسی را از آن خود می‌کند، چرا که شباهت‌های فراوان از جهت فرم و زبان با شاهنامه دارد، به ویژه اینکه از زبان فخیم فرهنگ فاخر پارسی و لغات دری، به خوبی استفاده کرده است<ref>همان، ص2</ref>.

در منظومه حاضر، نامی از منابع و مآخذی که شاعر، روایت‌ها را از آنجا استخراج کرده باشد، دیده نشده و اگر در مواردی اختلاف جزئی و موضعی پیدا گردیده، گردآورنده فقط حفظ امانت نموده است. ضمن انکه سراینده نیز، در بسیاری مواقف، توضیح داده است که مطلب را در جایی خوانده و نقل آن را مناسب دیده است و صحت و سقم آن را نمی‌داند<ref>همان</ref>.