۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت: تفاوت میان نسخه‌ها
ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۰۲
، ۱ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى'
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
وى فصلى هم در باره ساير فضائل و مناقب و عظمت آنان در نه بخش آورده است. | وى فصلى هم در باره ساير فضائل و مناقب و عظمت آنان در نه بخش آورده است. | ||
جلد پنجم از چهار بخش تشكيل يافته كه بخش اول آن ادامه بحث فضائل و مناقب ائمه از بخش دهم تا بخش هجدهم است و احاديثى را آورده كه بيان مى‌كنند ائمه داراى اسم اعظم هستند و همه عالم در اختيار آنان است و از خصائص ائمه مباحثى را مى‌آورد.بخش دوم كه هفده بخش است احاديثى است در باره لزوم دوستى و محبت به اهل بيت و اينكه دوستى با آنان نشانه طيب ولادت است و چهارپايانى كه اهل بيت را دوست دارند و جمادات و نباتاتى كه اقرار به ولايت ائمه كرده‌اند، و مسائلى از اين قبيل مى‌باشد. بخش سوم مربوط به وفات ائمه عليهم السلام و احوال آنان قبل از وفات و بعد وفات و جانشينى بعد از امام و اينكه امام شفيع خلق و امان اهل زمين مى‌باشد.در بخش چهارم كه قسمت پايانى كتاب امامت است درباره مناظرات و دلائل امامت مى‌باشد كه در طى چهار بخش به ذكر بعضى مناظرات از طرف ائمه و اصحاب و استدلال شيخ مفيد با عمر در خواب، همچنين استدلال سيد مرتضى درباره فضائل ائمه و دلائلى كه [[طبرسی، فضل بن حسن|[[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]]]] در كتاب اعلام الورى نقل كرده مى‌باشد. مرحوم [[علامه مجلسى]] مي نويسد يكى از دلائل امامت ائمه عليهم السّلام علومى است كه از ناحيه آنان انتشار يافته اين علوم در هر گروهى مقدارى يافت مى‌شود كه مجموعه آن فنون و انواع مختلف آن در آل محمّد (ص) جمع شده است. | جلد پنجم از چهار بخش تشكيل يافته كه بخش اول آن ادامه بحث فضائل و مناقب ائمه از بخش دهم تا بخش هجدهم است و احاديثى را آورده كه بيان مى‌كنند ائمه داراى اسم اعظم هستند و همه عالم در اختيار آنان است و از خصائص ائمه مباحثى را مى‌آورد.بخش دوم كه هفده بخش است احاديثى است در باره لزوم دوستى و محبت به اهل بيت و اينكه دوستى با آنان نشانه طيب ولادت است و چهارپايانى كه اهل بيت را دوست دارند و جمادات و نباتاتى كه اقرار به ولايت ائمه كرده‌اند، و مسائلى از اين قبيل مى‌باشد. بخش سوم مربوط به وفات ائمه عليهم السلام و احوال آنان قبل از وفات و بعد وفات و جانشينى بعد از امام و اينكه امام شفيع خلق و امان اهل زمين مى‌باشد.در بخش چهارم كه قسمت پايانى كتاب امامت است درباره مناظرات و دلائل امامت مى‌باشد كه در طى چهار بخش به ذكر بعضى مناظرات از طرف ائمه و اصحاب و استدلال شيخ مفيد با عمر در خواب، همچنين استدلال [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] درباره فضائل ائمه و دلائلى كه [[طبرسی، فضل بن حسن|[[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]]]] در كتاب اعلام الورى نقل كرده مى‌باشد. مرحوم [[علامه مجلسى]] مي نويسد يكى از دلائل امامت ائمه عليهم السّلام علومى است كه از ناحيه آنان انتشار يافته اين علوم در هر گروهى مقدارى يافت مى‌شود كه مجموعه آن فنون و انواع مختلف آن در آل محمّد (ص) جمع شده است. | ||
آنچه از امير المؤمنين(ع) در بخش‌هاى توحيد و علوم دين و احكام شريعت و تفسير قرآن و غير آن روايت شده مقدارى از بيانات ايشان است، كه بيشتر از تمام خطبا و دانشمندان و فصحا است به طورى كه متكلمين و فقها و مفسرين از آن جناب استفاده كرده‌اند. دانشمندان ادبيات عرب قوائد اعراب و معانى لغات را از آن جناب گرفته‌اند و درباره طب مطالبى فرموده كه اطبا از آن جناب استفاده نموده‌اند و در باره حكمت و اندرز و آداب مقدارى از ايشان نقل شده كه بيش از تمام حكما است در باره نجوم و فلك‌شناسى مطالبى نقل شده كه مورد استفاده تمام ملل و صاحبنظران شده است. بعداز ايشان نيز از ائمه عليهم السّلام در جميع قسمت‌ها نقل كرده‌اند. | آنچه از امير المؤمنين(ع) در بخش‌هاى توحيد و علوم دين و احكام شريعت و تفسير قرآن و غير آن روايت شده مقدارى از بيانات ايشان است، كه بيشتر از تمام خطبا و دانشمندان و فصحا است به طورى كه متكلمين و فقها و مفسرين از آن جناب استفاده كرده‌اند. دانشمندان ادبيات عرب قوائد اعراب و معانى لغات را از آن جناب گرفته‌اند و درباره طب مطالبى فرموده كه اطبا از آن جناب استفاده نموده‌اند و در باره حكمت و اندرز و آداب مقدارى از ايشان نقل شده كه بيش از تمام حكما است در باره نجوم و فلك‌شناسى مطالبى نقل شده كه مورد استفاده تمام ملل و صاحبنظران شده است. بعداز ايشان نيز از ائمه عليهم السّلام در جميع قسمت‌ها نقل كرده‌اند. | ||