۱۰۶٬۲۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''شرح التسهيل لابن مالك'''، اثر ابن مالک، ابوعبدالله جمالالدین محمد بن عبدالله بن مالک طایى جیانى (600-672ق)، شرحی است که ابن مالک بر کتاب دیگر خود، «تسهيل الفوائد و تكميل المقاصد» نوشته | '''شرح التسهيل لابن مالك'''، اثر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک، ابوعبدالله جمالالدین محمد بن عبدالله بن مالک طایى جیانى]] (600-672ق)، شرحی است که [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]] بر کتاب دیگر خود، «تسهيل الفوائد و تكميل المقاصد» نوشته است. | ||
ابن | کتاب با تحقیق [[سید، عبد الرحمن|عبدالرحمن سید]] و [[مختون، محمد بدوی|محمد بدوی مختون]]، به چاپ رسیده است. | ||
[[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]]، «تسهيل الفوائد» را که خلاصهای از اثر مفقود دیگرش، «الفوائد في النحو» مىباشد، در 80 باب نوشته و تنها فرق مهم این اثر با «الفیه» این است که این به نثر و آن به نظم است. همچنین در مقایسهای گذرا بین «الفیه» و «تسهيل الفوائد» مشاهده مىشود که همه آنچه در «الفیه» آمده، بىکموکاست در «تسهيل الفوائد» نیز آمده است؛ جز اینکه ترتیب چند فصل پایانى در تسهیل به هم خورده و مطالب جابهجا شده و برخى از موارد نیز تغییراتى جزیى کرده است و در واقع مىتوان گفت که چهار کتاب «الكافية»، «الوافية»، «الفیه» و «تسهيل الفوائد» از نظر محتوا یک اثر بیش نیست. حال بر ما روشن نیست که این پیچوتابها، شرحها و مختصرها از برای چه بوده و مؤلف با چه توجیهى کتاب مختصری را شرح مىکرده و دوباره آن را مختصر و بالعکس شرحى را مختصر و دوباره آن را شرح مىکرده است<ref>ر.ک: فاتحینژاد، عنایتالله، ج4، ص567</ref>. | |||
از جمله ویژگیهای شرح حاضر، آن است که خواننده آن میتواند بهسهولت، به روشی که ابن مالک در تألیف به آن پایبند بوده است، پی ببرد و طرحی که در توضیح فصول آن و استنباط قواعد موجود در آن و نظراتی که در آن ارائه شده است را ببیند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص32</ref>. | از جمله ویژگیهای شرح حاضر، آن است که خواننده آن میتواند بهسهولت، به روشی که ابن مالک در تألیف به آن پایبند بوده است، پی ببرد و طرحی که در توضیح فصول آن و استنباط قواعد موجود در آن و نظراتی که در آن ارائه شده است را ببیند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص32</ref>. |