پرش به محتوا

گیلانی غروی، شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
خط ۳۹: خط ۳۹:


{{کاربردهای دیگر|گیلانی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|گیلانی (ابهام زدایی)}}


'''شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، معروف به «گیلانی»، «رشتی» و «نجفی» و در منطقه گیلان به همان عنوان زادگاهش «دیوشلی» شهرت داشت، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی جلیل‌القدر در اصول و فقه و مردی خوش‌بیان و خوش‌سلیقه بود. شناخت کامل از معارف و مردم داشت. بسیار عبادت می‌کرد و ذکر می‌گفت؛ به‌طوری‌که در میان بزرگان، از شدت فضل و تقوا معروف به «سلمان زمان» شده بود.
'''شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، معروف به «گیلانی»، «رشتی» و «نجفی» و در منطقه گیلان به همان عنوان زادگاهش «دیوشلی» شهرت داشت، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی جلیل‌القدر در اصول و فقه و مردی خوش‌بیان و خوش‌سلیقه بود. شناخت کامل از معارف و مردم داشت. بسیار عبادت می‌کرد و ذکر می‌گفت؛ به‌طوری‌که در میان بزرگان، از شدت فضل و تقوا معروف به «سلمان زمان» شده بود.