۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قالی، اسماعیل بن قاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيوطى ' به 'سيوطى '
جز (جایگزینی متن - 'ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى' به 'ابوالفرج اصفهانى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيوطى ' به 'سيوطى ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«اسماعيل بن قاسم بن عيذون بن هارون بن عيسى بن محمد بن سلمان»، مكنى به ابوعلى قالى، صاحب «امالى»، از ائمه لغت و اساتيد نحات است. در فن اعراب بر آيين بصريين مى‌رفت. نياى بزرگ وى، سلمان، از موالى عبد الملك بن مروان بود. در طبقات سيوطى از طبقات زبيدى نقل شده كه در مدح ابوعلى به فضل و ادب گفته است. | «اسماعيل بن قاسم بن عيذون بن هارون بن عيسى بن محمد بن سلمان»، مكنى به ابوعلى قالى، صاحب «امالى»، از ائمه لغت و اساتيد نحات است. در فن اعراب بر آيين بصريين مى‌رفت. نياى بزرگ وى، سلمان، از موالى عبد الملك بن مروان بود. در طبقات [[سيوطى]] از طبقات زبيدى نقل شده كه در مدح ابوعلى به فضل و ادب گفته است. | ||
وى در منازجرد، شهرى نزديك مدينه خرت‌برت از خطه ديار بكر در جمادى‌الثانى سال 208ق متولد شد. چون به سرحد كسب هنر رسيد، از وطن مألوف بيرون شد و در گرد بلاد گردش كرد و در سال 303 وارد دارالسلام بغداد شد و اتفاقاً همراهان او جمعى از مردم قالى‌قلا بودند كه بر نص عماد الدين اصفهانى در تاريخ سلجوقيه همان ارزن الروم است و از اينجا به ابوعلى قالى معروف شد. | وى در منازجرد، شهرى نزديك مدينه خرت‌برت از خطه ديار بكر در جمادى‌الثانى سال 208ق متولد شد. چون به سرحد كسب هنر رسيد، از وطن مألوف بيرون شد و در گرد بلاد گردش كرد و در سال 303 وارد دارالسلام بغداد شد و اتفاقاً همراهان او جمعى از مردم قالى‌قلا بودند كه بر نص عماد الدين اصفهانى در تاريخ سلجوقيه همان ارزن الروم است و از اينجا به ابوعلى قالى معروف شد. | ||