سحر البلاغة و سر البراعة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سحر البلاغة و سر البراعة'''، اثر ادیب و لغت‌شناس بزرگ ابومنصور عبدالملک بن محمد نیشابوری (429-350ق)، مشهور به ثعالبی است. این اثر مشتمل بر مجموعه‌ای از آثار منظوم و منثور نویسندگان و شعرای پیش از ثعالبی است که گردآوری و در چهارده کتاب دسته‌بندی شده است. درویش جویدی این اثر را تحقیق و بر آن مقدمه نوشته است.  

نویسنده، در آغاز اثر، آن را این‌گونه معرفی کرده است: «اما بعد، این کتابی است که در آن تعدادی از غرر منثور ستارگان زمین و نکته‌های اعیان فضل از بلغای عصر و نیز معدودی از نظم بزرگان شعر که اشعار نغز ایشان را در کتاب «يتيمة الدهر من محاسن أهل العصر» خود ذکر کرده بودم، آورده‌ام...»<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13</ref>.

ابوالفرج ببغاء، ابومحمد فیاض، ابومحمد مهلبی، ابواسحاق صابی، ابوالفضل بن عمید، ابوالقاسم اسماعیل بن عباد، شمس‌المعالی قابوس بن وشمگیر و بسیاری دیگر، از نویسندگانی هستند که نثر آنها در این مجموعه ذکر شده است.

ابوطیب متنبی، ابوفراس حمدانی، ابوالعباس نامی و بسیاری دیگر، از شعرایی هستند که اشعاری نغز از آنها نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17-15</ref>.