۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''رساله در رد صوفیه'''، نوشته محمد علمالهدی(1039ق- 1115ق) فرزند فیض کاشانی و از علمای زبده دوره صفویه است. این رساله -که متأثر از رسالۀ عبرتنگار وی میباشد- به سال 1107 نوشته شده است. این کتاب -که با تصحیح رسول جعفریان(1343ش) چاپ شده است- در یک مقدمه، شش گفتار به همراه فصلهایش و یک انجام-که به گونۀ منطقی تنظیم شدهاند- برای نقد و بررسی باورها و رفتار صوفیان ترتیب یافته است. مصنف این متن را برای بهرهمندی پارسیزبانان به فارسی نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص 9</ref> | '''رساله در رد صوفیه'''، نوشته محمد علمالهدی(1039ق- 1115ق) فرزند فیض کاشانی و از علمای زبده دوره صفویه است. این رساله -که متأثر از رسالۀ عبرتنگار وی میباشد- به سال 1107 نوشته شده است. این کتاب -که با تصحیح رسول جعفریان(1343ش) چاپ شده است- در یک مقدمه، شش گفتار به همراه فصلهایش و یک انجام-که به گونۀ منطقی تنظیم شدهاند- برای نقد و بررسی باورها و رفتار صوفیان ترتیب یافته است. مصنف این متن را برای بهرهمندی پارسیزبانان به فارسی نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص 9</ref> | ||
در نخستین گفتار، مصنف با آوردن روایاتی دین درست را در وجوب پایبندی و اعتصام به ریسمان اطاعت امامان(ع) میداند چراکه، ایشان همه راههای هدایت را بیان کردهاند. بنابراین، روشهای اختراعی | در نخستین گفتار، مصنف با آوردن روایاتی دین درست را در وجوب پایبندی و اعتصام به ریسمان اطاعت امامان(ع) میداند چراکه، ایشان همه راههای هدایت را بیان کردهاند. بنابراین، روشهای اختراعی (مانند صوفیه) در برابر آنان نادرست میباشد | ||
گفتار دوم متأثر از ادبیات ضد صوفی آن دوره است که تصوف در این ادبیات جریانی است که وابستگی به تشیع نداشته و به عکس، ریشه در تسنن دارد، از این رو، مصنف بحث را قدری به عقب برده و از انحرافی که پس از درگذشت رسول خدا(ص) رخ داد، آغاز میکند.<ref>ر.ک: همان، ص 12</ref> | گفتار دوم متأثر از ادبیات ضد صوفی آن دوره است که تصوف در این ادبیات جریانی است که وابستگی به تشیع نداشته و به عکس، ریشه در تسنن دارد، از این رو، مصنف بحث را قدری به عقب برده و از انحرافی که پس از درگذشت رسول خدا(ص) رخ داد، آغاز میکند.<ref>ر.ک: همان، ص 12</ref> | ||
ویرایش