۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شيخ حر عاملى' به 'شيخ حر عاملى'
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ حر عاملى' به 'شيخ حر عاملى') |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
برخى از روايات، بسيار كوتاه و بعضى ديگر بسيار مفصل و طولانى هستند. اين روايات، بدون هيچگونه تنظيم خاصى در كتاب، كنار هم آمدهاند و هيچ تنظيم، تبويب و حتى چينش منطقى در آن به چشم نمىخورد. مؤلف در سراسر كتاب، سخنى از خود بيان نكرده و تنها به نقل متن روايات اكتفا كرده است <ref>همان</ref>. | برخى از روايات، بسيار كوتاه و بعضى ديگر بسيار مفصل و طولانى هستند. اين روايات، بدون هيچگونه تنظيم خاصى در كتاب، كنار هم آمدهاند و هيچ تنظيم، تبويب و حتى چينش منطقى در آن به چشم نمىخورد. مؤلف در سراسر كتاب، سخنى از خود بيان نكرده و تنها به نقل متن روايات اكتفا كرده است <ref>همان</ref>. | ||
از مزيتهاى كتاب اين است كه تمامى روايات بهصورت اسناد متصل آورده شدهاند. اين كتاب، همچون ساير كتب صدوق، از شهرت و اقبال عام برخوردار نيست، ولى اين عدم شهرت، بدين معنى نيست كه در نسبت آن به مؤلف و يا اعتبار آن خدشه باشد، بلكه بسيارى از بزرگان علماى شيعه، بر آن اعتماد كرده و از آن روايت كردهاند، از جمله شيخ حر | از مزيتهاى كتاب اين است كه تمامى روايات بهصورت اسناد متصل آورده شدهاند. اين كتاب، همچون ساير كتب صدوق، از شهرت و اقبال عام برخوردار نيست، ولى اين عدم شهرت، بدين معنى نيست كه در نسبت آن به مؤلف و يا اعتبار آن خدشه باشد، بلكه بسيارى از بزرگان علماى شيعه، بر آن اعتماد كرده و از آن روايت كردهاند، از جمله [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، محدث نورى و وحيد بهبهانى <ref>همان، ص 394</ref>. | ||
«فضائل الشيعة»: كتاب كمحجم و كوچكى در باره فضايل شيعه است كه تمامى روايات آن، با اسناد متصل نقل شدهاند و تنها سه روايت از بين آنها (دو روايت از ابوحمزه و يكى از امام صادق(ع))، روشن نيست كه آيا سندشان به دليل اشتراك با سند قبلى حذف شده است و يا اين روايات، بدون سند است <ref>همان، ص 395</ref>. | «فضائل الشيعة»: كتاب كمحجم و كوچكى در باره فضايل شيعه است كه تمامى روايات آن، با اسناد متصل نقل شدهاند و تنها سه روايت از بين آنها (دو روايت از ابوحمزه و يكى از امام صادق(ع))، روشن نيست كه آيا سندشان به دليل اشتراك با سند قبلى حذف شده است و يا اين روايات، بدون سند است <ref>همان، ص 395</ref>. | ||