پرش به محتوا

الموجز في نشأة النحو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


'''الموجز في نشأة النحو'''، تألیف محمد شاطر احمد محمد، رساله‌ای است مختصر در معرفی علم نحو و اشاره به نحوه پیدایش و مراحل تکامل آن.
'''الموجز في نشأة النحو'''، تألیف [[احمد، محمد شاطر|محمد شاطر احمد محمد]]، رساله‌ای است مختصر در معرفی علم نحو و اشاره به نحوه پیدایش و مراحل تکامل آن.


اثر حاضر، نوشته‌ای است موجز در بیان چگونگی پیدایش علم نحو و مراحل تطور و تکامل آن، که در ضمن آن، برخی از رجال و بزرگان نامی این علم یاد شده‌اند و نویسنده کوشیده است تا در آن، تصویری ساده و مبسوط از آنها به خوانندگان، ارائه دهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>.
اثر حاضر، نوشته‌ای است موجز در بیان چگونگی پیدایش علم نحو و مراحل تطور و تکامل آن، که در ضمن آن، برخی از رجال و بزرگان نامی این علم یاد شده‌اند و نویسنده کوشیده است تا در آن، تصویری ساده و مبسوط از آنها به خوانندگان، ارائه دهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>.
خط ۳۲: خط ۳۲:


از جمله مطالب ارزشمند کتاب، اعلام، بزرگان و رجال مطرح در علم نحو برآمده از دو مکتب نحوی کوفیون و بصریون است که نویسنده، به معرفی آنها پرداخته است. این افراد، عبارتند از:
از جمله مطالب ارزشمند کتاب، اعلام، بزرگان و رجال مطرح در علم نحو برآمده از دو مکتب نحوی کوفیون و بصریون است که نویسنده، به معرفی آنها پرداخته است. این افراد، عبارتند از:
# ابوالاسود دئلی، ظالم بن عمرو بن سفیان بن جندل بن یعمر بن حلیس بن نفاثة بن عدی بن دیل بن بکر بن کنانه (متوفی 67ق)، که مردی حلیم، حازم و شاعر و از اصحاب حضرت علی(ع) بوده و در جنگ صفین، حضور داشته است. وی از عمر (23ق)، حضرت علی(ع) (40ق)، ابن عباس (68ق)، ابوذر غفاری (32ق) و...، روایت نقل کرده و یحیی بن یعمر از راویانی است که از او نقل حدیث کرده است<ref>ر.ک: همان، ص38-‌39</ref>.
# [[ابوالاسود دئلی]]، ظالم بن عمرو بن سفیان بن جندل بن یعمر بن حلیس بن نفاثة بن عدی بن دیل بن بکر بن کنانه (متوفی 67ق)، که مردی حلیم، حازم و شاعر و از اصحاب حضرت علی(ع) بوده و در جنگ صفین، حضور داشته است. وی از عمر (23ق)، حضرت علی(ع) (40ق)، ابن عباس (68ق)، ابوذر غفاری (32ق) و...، روایت نقل کرده و یحیی بن یعمر از راویانی است که از او نقل حدیث کرده است<ref>ر.ک: همان، ص38-‌39</ref>.
# ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن عثمان، معروف به ابوالحسن کسایی فرزند بهمن بن فیروز مولی بنی‌اسد (متوفی 89ق) که امام کوفیون در نحو و لغت و یکی از قرای هفت‌گانه معروف بود<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>.
# ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن عثمان، معروف به ابوالحسن کسایی فرزند بهمن بن فیروز مولی بنی‌اسد (متوفی 89ق) که امام کوفیون در نحو و لغت و یکی از قرای هفت‌گانه معروف بود<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>.
# محمد بن یزید بن عبدالاکبر ازدی بصری ابوالعباس مبرد (متوفی 285ق) که از طبقه هفتم بصریون بوده و از مازنی و سجستانی، اخذ روایت کرده است. نویسنده، معتقد است وی مقید به هیچ‌یک از مکاتب بصره و کوفه نبوده و برای این امر، دلایل و شواهدی را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص80</ref>.
# محمد بن یزید بن عبدالاکبر ازدی بصری ابوالعباس مبرد (متوفی 285ق) که از طبقه هفتم بصریون بوده و از مازنی و سجستانی، اخذ روایت کرده است. نویسنده، معتقد است وی مقید به هیچ‌یک از مکاتب بصره و کوفه نبوده و برای این امر، دلایل و شواهدی را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص80</ref>.