رسالهٔ عرفانی ابحاث عشره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابحاث عشره '''رساله عرفانی نوشته حاج محمدخان قراگزلو(1240-1175ق) عموی مجذوب علیشاه می‌باشد که نویسنده، آن را در پاسخ به سوالات یکی از علمای عصر خود در رابطه با مشروعیت ذکر خفی در ده مقام، و زیر نظر مجذوب علیشاه، نوشته است از این رو به رساله ابحاث عشره موسوم گشته است.

مولف ابتدا سوالات ده‌گانه را می آورد که در آن‌ها، عدم موافقت طریقت معصوم‌علی‌شاهیه با ادله اربعه، اشکال در استناد اهل‌طریقت به تسامح در ادله سنن، عدم اشاره پیامبر و اهل‌بیت‌علیهم السلام به بطون کتاب آن طور که مدعیان طریقت می‌‌گویند و رد استناد به حدیث نحن معاشر الانبیا نکلم الناس علی قدر عقولهم برای تعلیل نیاموختن باطن شریعت به مردم توسط انبیاء و ائمه، رد تعلیم و اظهار طریقت به زنان و کودکان، رد افضل عبادات شمردن طریقه مزبور، رد مشروط بودن هر عملی به اجازه مرشد، رد توجه به مرشد در هنگام ذکر، رد اکتفا به کشف و شهود در صحت عمل، رد اطاعت مطلق از مرشدانی که معرفت کافی به دین و شریعت ندارند؛ گفته شده است. <ref> (ر.ک:متن کتاب صص7-4) </ref>. سپس مولف شروع به پاسخ به این سوالات و شبهات کرده و ابتدا ده مقدمه را ذکر می کند. <ref> (ر.ک: متن کتاب: صص16-10) </ref>.  و پس از آن به پاسخ تفصیلی  با استفاده از آیات قرآن و روایات، می‌پردازد.

در پایان فصل دهم، مولف شرح نهضت معصوم علیشاهیه و تجدید طریقه نعمت‌اللهیه را بیان کرده است.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]