پرش به محتوا

طوطی‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ اوت ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
[[نخشبي، ضياء الدين]] (نویسنده)
[[نخشبي، ضياء الدين]] (نویسنده)
[[مجتبایی، فتح‌الله]] (مصحح)
[[مجتبایی، فتح‌الله]] (مصحح)
[[ آريا، غلام علي]] (مصحح)
[[آريا، غلام علي]] (مصحح)
|زبان  
|زبان  
| زبان = فارسي 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ط‎‏9 / 5625 ‏PIR‎‏  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ط‎‏9 / 5625 ‏PIR‎‏  
| موضوع = نثر فارسي - قرن 8ق.
| موضوع = نثر فارسی - قرن 8ق.


|ناشر  
|ناشر  
خط ۳۵: خط ۳۵:
چندسالی پس از تألیف «جواهر الاسمار»، نخشبی به تهذیب این مجموعه پرداخت و تحریر تازه‌ای از آن فراهم ساخت که به «طوطی‌نامه» معروف است. این «طوطی‌نامه» در حقیقت انتخابی است از «جواهر الاسمار»، به انشایی ساده‌تر و با بسیاری از داستان‌های اصلی کتاب و درج داستان‌های جدید از مآخذ دیگر، مخصوصا از «سندبادنامه» و از مجموعه موسوم به «بیست و پنج حکایت وتاله» که در هند مشهور است. چنانکه نخشبی در آغاز ترجمه و تحریر خود می‌گوید وی می‌خواسته که ترجمه اول را به صورتی درآورد که برای گروه بیشتری از عامه مردم قابل استفاده باشد و ازاین‌روی، عبارات آن را پیراسته‌تر و ساده‌تر کرده و داستان‌ها را با تعبیرات دلکش و ابیات مناسب، بیاراست و کار خود را در سال 730ق، به آخر رساند:
چندسالی پس از تألیف «جواهر الاسمار»، نخشبی به تهذیب این مجموعه پرداخت و تحریر تازه‌ای از آن فراهم ساخت که به «طوطی‌نامه» معروف است. این «طوطی‌نامه» در حقیقت انتخابی است از «جواهر الاسمار»، به انشایی ساده‌تر و با بسیاری از داستان‌های اصلی کتاب و درج داستان‌های جدید از مآخذ دیگر، مخصوصا از «سندبادنامه» و از مجموعه موسوم به «بیست و پنج حکایت وتاله» که در هند مشهور است. چنانکه نخشبی در آغاز ترجمه و تحریر خود می‌گوید وی می‌خواسته که ترجمه اول را به صورتی درآورد که برای گروه بیشتری از عامه مردم قابل استفاده باشد و ازاین‌روی، عبارات آن را پیراسته‌تر و ساده‌تر کرده و داستان‌ها را با تعبیرات دلکش و ابیات مناسب، بیاراست و کار خود را در سال 730ق، به آخر رساند:


'''ز هجرت هفتصد و سی بود آن شب/ که این افسانه‌ها کردم مرتب'''
{{شعر}}
از این افسانه‌ها در خواب خوش خفت/ ضیاء نخشبی کافسانه می‌گفت'''<ref>همان، صفحه بیستم- بیست و یکم</ref>.'''
{{ب|''ز هجرت هفتصد و سی بود آن شب''|2=''که این افسانه‌ها کردم مرتب''}}
{{ب|''از این افسانه‌ها در خواب خوش خفت''|2=''ضیاء نخشبی کافسانه می‌گفت''<ref>همان، صفحه بیستم- بیست و یکم</ref>}}.
{{پایان شعر}}


طوطی‌نامه نخشبی در قرن 15 میلادی به زبان ترکی درآمد و بسیاری از داستان‌های آن از طریق ترجمه فارسی در مجموعه «اردشی بوردشی» مغولی داخل گردید<ref>همان، صفحه بیست و یکم</ref>.
طوطی‌نامه نخشبی در قرن 15 میلادی به زبان ترکی درآمد و بسیاری از داستان‌های آن از طریق ترجمه فارسی در مجموعه «اردشی بوردشی» مغولی داخل گردید<ref>همان، صفحه بیست و یکم</ref>.
خط ۵۲: خط ۵۴:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]