الأصول النحویة و الصرفیة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الأصول النحوية و الصرفية في «الحجة» لأبي‌علي الفارسي'''، اثر محمد عبدالله قاسم، پژوهشی است پیرامون اصول نحوی و صرفی در کتاب «الحجة» ابوعلی فارسی.

ابوعلی حسن بن احمد فارسی، یکی از بهترین علمای زبان عربی در قرن چهارم هجری است که زندگی خود را وقف پرداختن به علم صرف و نحو و قرائت نمود و کتاب «الحجة» یکی از بهترین آثار او و در واقع، یکی از بهترین آثاری است که در علم احتجاج، نوشته شده است. به اعتقاد نویسنده، اگر کسی «الحجة» ابوعلی فارسی در احتجاج را مانند «الكتاب» سیبویه در علم نحو، از جهت اشتمال آن بر اصول و مبانی علمی، فراوانی نقل از آن، کثرت اعتماد بر آن و تکیه بر عقاید صاحب آن و نهضت تصنیفی که بر اساس آن به وجود آمده بداند، در این عقیده خود، دچار غلو و اسراف نشده و عقیده و نظر صحیحی را برگزیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>.

به دلیل مقام مذکور برای ابوعلی فارسی و جایگاه والای کتاب او، نویسنده در اثر حاضر، به استخراج اصول نحوی و صرفی که ابوعلی بر اساس آنها آراء و احکام خود را صادر کرده و بررسی موضع نحویون نسبت به قرائاتی که بر غیر قیاس‌های بصریون می‌باشد، پرداخته و معجمی برای آراء و نظریات ابوعلی، تهیه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.

باب نخست، به بررسی و معرفی شخصیت ابوعلی و بررسی کتاب «الحجة» وی، اختصاص یافته است. در قسمی از این فصل، به معرفی آثار چاپ‌شده، خطی، مفقود و منسوب به ابوعلی پرداخته شده و به محتوای این آثار و رویکرد وی در نگارش آنها، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. باب دوم، به بیان اصول نحوی و صرفی کتاب «الحجة» اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> و در باب سوم، به بررسی آراء و نظریات نحوی و صرفی ابوعلی در این کتاب، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.