۱۰۶٬۲۸۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سر آغاز' به 'سرآغاز') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''تفسير القرآن العظيم''' تأليف [[ابنکثیر، اسماعیل بن عمر|عمادالدين اسماعيل بن عمر بن كثير دمشقى]] (متوفى 774ق) مشهور به [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، از جمله تفاسير اهلسنت است كه مورد اعتناى مفسرين پس از خود قرار گرفته است. | '''تفسير القرآن العظيم''' تأليف [[ابنکثیر، اسماعیل بن عمر|عمادالدين اسماعيل بن عمر بن كثير دمشقى]] (متوفى 774ق) مشهور به [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، از جمله تفاسير اهلسنت است كه مورد اعتناى مفسرين پس از خود قرار گرفته است. | ||
[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در | [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در سرآغاز تفسير با بيانى رسا با تكيه به آيات قرآن لزوم انديشيدن، فهميدن و فهمانيدن قرآن را مطرح مىكند، و به آموختن معارف و آموزانيدن ابعاد آن تكيه مىكند و ادامه مىدهد كه: بر عالمان واجب است تا نقاب از چهره زيباى معانى قرآن برگيرند و به تفسير و تبيين آيات آن و آموختن حقايق آن بپردازند كه خداوند اهل كتاب را بهخاطر روى تابيدن از كتب الاهى و روى آوردن به جذبههاى دنيوى نكوهش كرده است. | ||
آنگاه مىگويد: كه بر ماست كه از اين انذارها بهخود آئيم و به آنچه خداوند فرمان داده است روى آوریم، و در شناخت، شناساندن و نشر معارف آن، سختكوشى را پيشه سازیم. | آنگاه مىگويد: كه بر ماست كه از اين انذارها بهخود آئيم و به آنچه خداوند فرمان داده است روى آوریم، و در شناخت، شناساندن و نشر معارف آن، سختكوشى را پيشه سازیم. |