۱۴۶٬۹۰۹
ویرایش
مجموعه مقالات اجتماعی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'جامعه شناسی' به 'جامعهشناسی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جامعه شناسی' به 'جامعهشناسی') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ت7 م32 61/15 H | | کد کنگره = /ت7 م32 61/15 H | ||
| موضوع =علوم اجتماعی - فلسفه - | | موضوع =علوم اجتماعی - فلسفه - شیعهشناسی - مقالههای فارسی - قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = شيعه شناسی | | ناشر = شيعه شناسی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
همینطور، نویسنده در گفتار مقایسۀ دانش اجتماعی فارابی و ابن خلدون، رویکرد اجتماعی فارابی را اندامواره و ایستا میداند ولی ابن خلدون به شیوهای تحولی و پویا چرخش حیات اجتماعی و سیاسی انسانها را از حالت بدوی تا اوج تمدن بشری شرح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 107</ref> | همینطور، نویسنده در گفتار مقایسۀ دانش اجتماعی فارابی و ابن خلدون، رویکرد اجتماعی فارابی را اندامواره و ایستا میداند ولی ابن خلدون به شیوهای تحولی و پویا چرخش حیات اجتماعی و سیاسی انسانها را از حالت بدوی تا اوج تمدن بشری شرح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 107</ref> | ||
وی در گفتار ارائه نظاموارهای احادیث اجتماعی، تلاش میکند تا احادیث اسلامی-شیعی مرتبط با حیات اجتماعی انسان و برخی از عوارض و لوازم این زندگی را در نظمی منطقی و نظامگون آنچنانکه در ادبیات اجتماعی نوین –فلسفه اجتماع و | وی در گفتار ارائه نظاموارهای احادیث اجتماعی، تلاش میکند تا احادیث اسلامی-شیعی مرتبط با حیات اجتماعی انسان و برخی از عوارض و لوازم این زندگی را در نظمی منطقی و نظامگون آنچنانکه در ادبیات اجتماعی نوین –فلسفه اجتماع و جامعهشناسی- عرضه میشود، ارائه نماید.<ref>ر.ک: همان، ص 229</ref> | ||
او در بیان مقایسه فلسفه اجتماع بوعلی سینا و ابونصر فارابی از اینکه چرا ابن سینا فلسفه اجتماع –حکمت عملی- را به طور شایسته بسط نداد، میگوید: شرایط سیاسی، فکری و مذهبی عصر ابن سینا عامل تعیین کنندهای در این زمینه بوده است.<ref>ر.ک: همان، جلد 2 ص 17</ref> | او در بیان مقایسه فلسفه اجتماع بوعلی سینا و ابونصر فارابی از اینکه چرا ابن سینا فلسفه اجتماع –حکمت عملی- را به طور شایسته بسط نداد، میگوید: شرایط سیاسی، فکری و مذهبی عصر ابن سینا عامل تعیین کنندهای در این زمینه بوده است.<ref>ر.ک: همان، جلد 2 ص 17</ref> | ||