۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR34699J1.jpg | عنوان =دستور الجمهور في مناقب سلطان العا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' | '''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' تألیف احمد بن حسین بن شیخ خرقانی(قرن هشتم) به کوشش محمدتقی دانشپژوه و ایرج افشار، متنی عرفانی در مقامات بایزید بسطامی(161-234ق) | ||
این متن عرفانی در مقامات بایزید بسطامی(161-234ق) که میان 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی» (ص3)، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرفالدین محمد و شیخ الاسلام اعظم عنوانش بود و در عهد خود صاحب «سجاده بایزیدی» و مورد احترام خاص اولجایتوخان (703-716) میبود تألیف شده(ص 383). بعد از تصنیف این کتاب بود که صفیالله | |||
فرزند شیخ الاسلام مذکور متولد شده است(ص 384). به هر حال چون ذکر سال 730 درآن آمده است پس تألیف در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716-736ق) به پایان میرسد. | |||
مؤلف سبب تألیف کتاب را پراکنده بودن «کلمات سلطان بایزید در جهان» ذکر کرده است (ص2). و کتاب را به «زبان پارسی» میپردازد تا «عوام زوار و خواص ابرار» بهره یاب شوند (ص4). کتاب به سه مقدمه و هفت باب و یک خاتمه بخشبندی شده است بدین اختصار: | |||
سه مقدمه: 1)ولادت 2)زن و فرزند 3)عالم بودن | |||
هفت باب: 1)مادر و پدر و اجداد و برادران 2)استادان و بزرگان و ارادتورزان 3)کلمات و کرامات و حالات 4)کلمات مخصوص 5)معراج باطنی 6)سجادهنشینان او 7)سایر اولاد و احفاد | |||
خاتمه : درباره روش ترکیب کتاب، مؤلف در اواخر متن تصریح کرده است بر این که : «این ضعیف نیز این کتاب را از آیات قرآن و احادیث سرور رسولان و کلمات سلطان بایزید قدوه موحدان جهان جمع کرد.» (ص 391) | |||
<references/> | <references/> | ||
ویرایش