الزهاد و الصوفية و السلطة في الأندلس: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

الزهاد و الصوفية و السلطة في الأندلس (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

۳٬۵۵۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری '

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۷٬۰۸۳

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 |زبان
 | زبان = عربی
 | کد کنگره =
 | موضوع =
 |ناشر
@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
+'''الزهاد و الصوفیة و السلطة فی الاندلس''' نوشته [[مرین، منویلا|منویلا مارین]] (معاصر) است که به قلم [[بنسباع، مصطفی|مصطفی بنسباع]] (معاصر) به عربی برگردان‌شده است. در این کتاب از اوضاع تصوف در اندلس در مقطع زمانی نزدیک به سه قرن و تأثیرات و موضع‌گیری  ایشان نسبت به سلاطین سخن رفته است.
+این اثر مشتمل بر مباحثی پیرامون زهد، زهاد، صوفیه و ارتباط آن‌ها با مشایخ مشارقه و سلطه سیاسی در اندلس از انتهای دهه سوم قرن دوم (138ق) تا انتهای دهه دوم قرن پنجم هجری (420ق) است. [[مرین، منویلا|منویلا مرین]] این مطالعات را در درس گروهی‌ها و اجلاس‌های سطح بالا و مجلات کشورهای مختلف منتشر کرده است؛ به‌عنوان‌مثال مقاله اول در مجله القنطرة در سال 1991م به‌عنوان زهاد اندلس (420-300ق) منتشرشده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>‏ مصطفی بنسباع این مقالات را به عربی برگردانده و در قالب فصل‌هایی ارائه کرده است. در فصل اول فارغ از اینکه تصوف اسلامی متأثر از رهبانیت مسیحی بوده یا نه، شیوه سلوکی زهاد اولیه در اندلس و جایگاه آن‌ها به هنگام شکل‌گیری اجتماع اندلسی موردمطالعه قرارگرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15-14</ref>‏
+در فصل دوم از نشاط زهاد اندلسی و دگرگونی حیات روحی ایشان در طول قرن چهارم و ابتدای قرن پنجم هجری از خلال مصادر کتاب‌های تراجم اندلس حکایت شده است. تعداد زهاد در این عصر افزایش فراوانی پیدا کرد و آثار ادبی بسیاری پیرامون موضوعات زهد و تصوف نوشته شد.<ref>ر.ک: همان، ص 90</ref>‏
+[[ابوسعید بن اعرابی]] (340-246ق) ازجمله زهاد اندلس است که 76 تن از علمای اندلس بدون واسطه شاگرد او بوده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص 103-96</ref>‏ به فصل سوم بخشی مشتمل بر اسامی 67 از زهاد صوفیه اضافه‌شده است.<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>‏
+ورود اصطلاح «منقبض» یا «من اهل الانقباض» فراوان در کتاب‌های تراجم برای علمای اندلسی به اعتبار اینکه مردی زاهد و باتقوا بوده به‌کاررفته است. گاه این ویژگی خاص است به‌گونه‌ای که برخی از این علما به دوری کردن از سلطان و اهل او مشهور شده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص128-127</ref>‏ سوءظن به سلطه سیاسی در طول عصر اموی ادامه داشت، لکن در عصر حکومت عامریین بیشتر شد؛ چراکه منصور به شکل گسترده‌ای در شئون علما و فقها دخالت کرد و تعدادی از ایشان را از اندلس اخراج کرد.<ref>ر.ک: همان، ص146</ref>‏
 ==پانویس ==
 <references/>
 ==منابع مقاله==
+مقدمه و متن کتاب.
 ==وابسته‌ها==
 {{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
-[[رده:فاقد مقاله]]
+[[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]