پرش به محتوا

توحید اهل‌‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}
   
   
'''توحید اهل الله''' ترجمه بخش توحید از رساله لقاء الله علامه حسن حسن‌زاده آملی (درگذشته 1400ق) به قلم داود صمدی آملی (معاصر) است. این ترجمه در سال 1428ق برابر با 1386 ش، انجام شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص189</ref>‏.   
'''توحید اهل‌الله''' ترجمه بخش توحید از رساله لقاء‌الله [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن حسن‌زاده آملی]] (درگذشته 1400ق) به قلم [[صمدی آملی، داوود|داود صمدی آملی]] (معاصر) است. این ترجمه در سال 1428ق برابر با 1386 ش، انجام شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص189</ref>‏.   


مترجم در ابتدای اثر در باب هدف از ترجمه این رساله چنین می‌نویسد: «قبل از ورود به ترجمه بخش توحیدی و معرفت اهل الله در رساله گرانسنگ لقاء الله حضرت ابوالفضایل علامه حسن‌زاده آملی...، مقدمةً عرض می‌کنم که جهت لقای حق متعال نیاز به معرفت حضرتش است که المعرفة بذر المشاهدة که معرفت بذر برای زیارت است، چه اینکه عطایای الهیه به مقدار قابلیات و ظرفیت افراد است تا سعه وجودی هر جدول از جداول دریای بیکران آن حق حقیقی صمدی تا چه مقدار باشد، و تا چه مقدار هم در مقام عینی از قوه به فعلیت می‌رسد که بتواند به همان اندازه از مقام لقای حق متعال برخوردار باشد. لذا ترجمه بخش اوایل این رساله به وفق تدوین این کمترین را تقدیم می‌نماییم»<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>‏.   
مترجم در ابتدای اثر در باب هدف از ترجمه این رساله چنین می‌نویسد: «قبل از ورود به ترجمه بخش توحیدی و معرفت اهل الله در رساله گرانسنگ لقاءالله حضرت ابوالفضایل [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]...، مقدمةً عرض می‌کنم که جهت لقای حق متعال نیاز به معرفت حضرتش است که المعرفة بذر المشاهدة که معرفت بذر برای زیارت است، چه اینکه عطایای الهیه به مقدار قابلیات و ظرفیت افراد است تا سعه وجودی هر جدول از جداول دریای بیکران آن حق حقیقی صمدی تا چه مقدار باشد، و تا چه مقدار هم در مقام عینی از قوه به فعلیت می‌رسد که بتواند به همان اندازه از مقام لقای حق متعال برخوردار باشد. لذا ترجمه بخش اوایل این رساله به وفق تدوین این کمترین را تقدیم می‌نماییم»<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>‏.   


کتاب با تبیین معنای لقاء الله آغاز شده است. نویسنده با رد معنای لقاء الله به معنای ثواب اعمال، لقاء الله را همان رؤیت قلبی و مستند به کلام امیرالمؤمنین علی(ع) می‌داند که فرمود: «من خدایی را که نبینم عبادت نمی‌کنم».<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.
کتاب با تبیین معنای لقاء الله آغاز شده است. نویسنده با رد معنای لقاء الله به معنای ثواب اعمال، لقاء الله را همان رؤیت قلبی و مستند به کلام [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] می‌داند که فرمود: «من خدایی را که نبینم عبادت نمی‌کنم».<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.
    
    
در بخشی از رساله نیز شرح عبدالرزاق قاسانی بر باب توحید منازل السایرین خواجه عبدالله انصاری به همان صورت بدون تغییر ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص125-124</ref>‏.
در بخشی از رساله نیز شرح [[کاشانی، عبدالرزاق|عبدالرزاق قاسانی]] بر باب توحید منازل السائرین [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] به همان صورت بدون تغییر ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص125-124</ref>‏.
      
      
رساله پس از ذکر مباحثی دیگر چون معرفی توحید صوفیه<ref>ر.ک: همان، ص139</ref>‏و تفسیر معنای وحدانیت عدد نزد علامه حسن‌زاده<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>‏، با تفسیر سوره توحید و تبیین معنای صمدیت حق تعالی به پایان آمده است. مترجم توحید عارفان را توحید صمدی قرآنی می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص189</ref>‏.     
رساله پس از ذکر مباحثی دیگر چون معرفی توحید صوفیه<ref>ر.ک: همان، ص139</ref>‏و تفسیر معنای وحدانیت عدد نزد [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده]]<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>‏، با تفسیر سوره توحید و تبیین معنای صمدیت حق تعالی به پایان آمده است. مترجم توحید عارفان را توحید صمدی قرآنی می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص189</ref>‏.     


اگرچه مترجم سعی داشته ترجمه دقیقی ارائه نماید، اما نمی‌توان آن را سلیس و روان دانست: «پس اگر ادامه آیه را که «و ملائکه و صاحبان علم» است می‌آورد از مقام جمعی به سوی فرق تنزل می‌شد، پس با خداوند غیر او قرار می‌گرفت که توحید محض باقی نمی‌ماند».<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>‏. به نظر می‌رسد که عدم ذکر نص آیات و متن اشعار در متن یا پاورقی از دیگر نقائص این ترجمه است.   
اگرچه مترجم سعی داشته ترجمه دقیقی ارائه نماید، اما نمی‌توان آن را سلیس و روان دانست: «پس اگر ادامه آیه را که «و ملائکه و صاحبان علم» است می‌آورد از مقام جمعی به سوی فرق تنزل می‌شد، پس با خداوند غیر او قرار می‌گرفت که توحید محض باقی نمی‌ماند».<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>‏. به نظر می‌رسد که عدم ذکر نص آیات و متن اشعار در متن یا پاورقی از دیگر نقائص این ترجمه است.   
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش