۶۷۶
ویرایش
التهذیب فی التفسیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''التهذيب في التفسير'''، اثر [[حاکم جشمی، محسن بن محمد|ابوسعد (ابوسعید) محسّن بن محمد بن کرّامه بیهقی]] ( م. 494ق) معروف به [[حاکم جشمی، محسن بن محمد|حاکم جشمی]] مفسّر، عالم به اصول و كلام است. وی نخست حنفى بود، سپس معتزلى، آنگاه به زيديّه گرايش پيدا كرد<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج5، ص289 </ref>. به اعتقاد محقق کتاب می‌توان گفت: ایشان در فقه حنفی و در اعتقاد معتزلی مایل به امامیه بود و تفسیر وی حاوی کل تفاسیر معتزله پیش از خود است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص 30 و 46-47</ref>.این اثر در 10 جلد توسط [[سالمی، عبدالرحمن بن سلیمان|عبدالرحمن بن سلیمان سالمی]] تحقیق شده است. | '''التهذيب في التفسير'''، اثر [[حاکم جشمی، محسن بن محمد|ابوسعد (ابوسعید) محسّن بن محمد بن کرّامه بیهقی]] ( م. 494ق) معروف به [[حاکم جشمی، محسن بن محمد|حاکم جشمی]] مفسّر، عالم به اصول و كلام است. وی نخست حنفى بود، سپس معتزلى، آنگاه به زيديّه گرايش پيدا كرد<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج5، ص289 </ref>. به اعتقاد محقق کتاب می‌توان گفت: ایشان در فقه حنفی و در اعتقاد معتزلی مایل به امامیه بود و تفسیر وی حاوی کل تفاسیر معتزله پیش از خود است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص 30 و 46-47</ref>.این اثر در 10 جلد توسط [[سالمی، عبدالرحمن بن سلیمان|عبدالرحمن بن سلیمان سالمی]] تحقیق شده است. | ||
از ویژگی‌های مهم این تفسیر که آن را از تفاسیر پیش از خود متمایز می‌سازد، تقسیم علوم مرتبط با تفسیر آیات است. نویسنده با تفکیک میان علوم قرآنی در تفسیر آیات، روشی نظام‌مند را در تفسیر بنا نهاده که مورد توجه تفاسیر بعدی قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص45</ref>. اين تفسير بر اساس هشت محور و عنوان: قرائت، لغت، اعراب، شان نزول، نظم، معنى و احكام بر مذهب حنفی، ترتیب یافته و سپس آراء مفسران بزرگ به‌اختصار در آن ذکر شده است | از ویژگی‌های مهم این تفسیر که آن را از تفاسیر پیش از خود متمایز می‌سازد، تقسیم علوم مرتبط با تفسیر آیات است. نویسنده با تفکیک میان علوم قرآنی در تفسیر آیات، روشی نظام‌مند را در تفسیر بنا نهاده که مورد توجه تفاسیر بعدی قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص45</ref>. اين تفسير بر اساس هشت محور و عنوان: قرائت، لغت، اعراب، شان نزول، نظم، معنى و احكام بر مذهب حنفی، ترتیب یافته و سپس آراء مفسران بزرگ به‌اختصار در آن ذکر شده است.<ref>ر.ک: وجیه، عبدالسلام، ص821؛ حسینی اشکوری، احمد، ج1، ص345</ref>. در لغت به العین ابن خلیل، جمهره ابن درید و صحاح جوهری اعتماد کرده است. شیوه نگارش این اثر که همراه با دقت و وضوح است ویژگی دیگر آن بشمار می‌آید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص45-46</ref>. | ||
ویژگی دیگر این اثر، تضمین مرویات حدیث در فضایل سور قرآنی است<ref>ر.ک: همان </ref>. در این تفسیر بیشتر بر ذکر آرای [[اصم، ابوبکر عبدالرحمان بن کیسان بن جریر اموی|ابوبکر اصم]] (232ق)، [[جبایی، محمد بن عبدالوهاب|ابوعلی جبایی]] (303ق)، [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم بلخی]] (309ق)و [[ابومسلم اصفهانی، محمد بن بحر|ابومسلم اصفهانی]] (322ق) تکیه شده است<ref>ر.ک: زرزور، عدنان، ص160-161</ref>. نویسنده این اثر با به‌کارگیری روایات در ذکر فضایل سوره‌های قرآن یک ویژگی به تفاسیر معتزله افزوده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص45</ref>. | ویژگی دیگر این اثر، تضمین مرویات حدیث در فضایل سور قرآنی است<ref>ر.ک: همان </ref>. در این تفسیر بیشتر بر ذکر آرای [[اصم، ابوبکر عبدالرحمان بن کیسان بن جریر اموی|ابوبکر اصم]] (232ق)، [[جبایی، محمد بن عبدالوهاب|ابوعلی جبایی]] (303ق)، [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم بلخی]] (309ق)و [[ابومسلم اصفهانی، محمد بن بحر|ابومسلم اصفهانی]] (322ق) تکیه شده است<ref>ر.ک: زرزور، عدنان، ص160-161</ref>. نویسنده این اثر با به‌کارگیری روایات در ذکر فضایل سوره‌های قرآن یک ویژگی به تفاسیر معتزله افزوده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص45</ref>. | ||