۹۹٬۸۷۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میرزا جعفر آشتانی' به 'میرزا جعفر آشیانی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" |میرزا مهدي بن میرزا جعفر آشیانی | | data-type="authorOtherNames" |میرزا مهدي بن میرزا جعفر آشیانی | ||
مدرس آشتياني، میرزا مهدي | مدرس آشتياني، میرزا مهدي | ||
Mirza Mahdi Ashtiani | Mirza Mahdi Ashtiani | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[نوری، فضلالله|شیخ فضلالله نوری]] | | data-type="authorTeachers" |[[نوری، فضلالله|شیخ فضلالله نوری]] | ||
آقا میرزا هاشم اشکوری | آقا میرزا هاشم اشکوری | ||
[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] | [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[تعلیقه بر شرح منظومه حکمت سبزواری]] | | data-type="authorWritings" |[[تعلیقه بر شرح منظومه حکمت سبزواری]] | ||
اساس التوحيد | اساس التوحيد | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۴۴: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|آشتیانی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|آشتیانی (ابهام زدایی)}} | ||
'''میرزا مهدی آشتیانی''' (۱۳۰۶-۱۳۷۲ق/۱۸۸۸-۱۹۵۲م)، حکیم، عارف و دانشمند شیعی ایرانی بود. ازجمله اساتید وی آخوند خراسانی و از جمله آثار او [[تعلیقه بر شرح منظومه حکمت سبزواری]] است. | '''میرزا مهدی آشتیانی''' (۱۳۰۶-۱۳۷۲ق/۱۸۸۸-۱۹۵۲م)، حکیم، عارف و دانشمند شیعی ایرانی بود. ازجمله اساتید وی آخوند خراسانی و از جمله آثار او [[تعلیقه بر شرح منظومه حکمت سبزواری]] است. | ||
==ولادت == | ==ولادت == | ||
میرزا مهدی، در تهران زاده شد. پدر او میرزا جعفر برادرزاده و داماد حاج میرزا محمدحسن آشتیانی ( | میرزا مهدی، در تهران زاده شد. پدر او میرزا جعفر برادرزاده و داماد حاج میرزا محمدحسن آشتیانی (متوفای ۱۳۱۹ق/۱۹۰۱م)، ملقب به «میرزاکوچک»، از عالمان تهران بود<ref>ر.ک: بخش معارف، ج1، ص409</ref>. | ||
==سفرها== | ==سفرها== | ||
خط ۶۱: | خط ۴۹: | ||
==سفر به عتبات و تحصیلات عالیه== | ==سفر به عتبات و تحصیلات عالیه== | ||
آشتیانی در ۱۳۲۷ق/۱۹۰۹م، برای ادامه تحصیلات عالی، عازم عتبات شد و در نجف در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] (۱۲۵۵-۱۳۲۹ق/۱۸۳۹-۱۹۱۱م) شرکت کرد، ولی به علت بیماری پس از یک سال اقامت به ایران بازگشت. در سال ۱۳۲۹ق/۱۹۱۱م، بار دیگر به عتبات سفر کرد و در درس [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] (۱۲۴۷-۱۳۳۷ق/۱۸۳۱-۱۹۱۸م) شرکت جست. پس از اقامت کوتاهی باز به ایران برگشت و برای سومین بار عازم عتبات گردید و در این سفر در درس مشایخ دیگر مانند سید محمد فیروزآبادی ( | آشتیانی در ۱۳۲۷ق/۱۹۰۹م، برای ادامه تحصیلات عالی، عازم عتبات شد و در نجف در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] (۱۲۵۵-۱۳۲۹ق/۱۸۳۹-۱۹۱۱م) شرکت کرد، ولی به علت بیماری پس از یک سال اقامت به ایران بازگشت. در سال ۱۳۲۹ق/۱۹۱۱م، بار دیگر به عتبات سفر کرد و در درس [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] (۱۲۴۷-۱۳۳۷ق/۱۸۳۱-۱۹۱۸م) شرکت جست. پس از اقامت کوتاهی باز به ایران برگشت و برای سومین بار عازم عتبات گردید و در این سفر در درس مشایخ دیگر مانند سید محمد فیروزآبادی (متوفای ۱۳۴۵ق/۱۹۲۷م)، نائینی (۱۲۷۷-۱۳۵۵ق/۱۸۶۰-۱۹۳۶م)، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] (۱۲۸۷-۱۳۶۱ق،۱۸۷۰-۱۹۴۲م) و اصفهانی حاضر شد. بااینکه وی در مجموع، مدت کوتاهی در درس عالمان نجف حضور یافت، اما به دلیل مهارت علمی و دانشی که طی سالها اندوخته بود، به گفته خودش، از همه استادان یادشده به دریافت اجازه روایت و اجتهاد نایل آمد<ref>همان، ص409-410</ref>. | ||
==تدریس و تبحر در علوم== | ==تدریس و تبحر در علوم== | ||
خط ۶۸: | خط ۵۶: | ||
حاج میرزا مهدی، با بسیاری از دانشهای روزگارش آشنا بود و در اکثر این علوم تبحّر داشت. در ادب، فقه، اصول، کلام، تفسیر و ریاضی استاد بود. بیشترین مهارت او در فلسفه و عرفان بود و تأثیر تربیتی و علمی وی بر شاگردانش از طریق این دو دانش بود. ازاینرو، او را میتوان از پیروان فلسفه متعالی صدرایی در دوران معاصر دانست... در حوزه تعلیم و تربیت او شاگردان بسیاری پرورش یافتهاند<ref>ر.ک: همان</ref>. | حاج میرزا مهدی، با بسیاری از دانشهای روزگارش آشنا بود و در اکثر این علوم تبحّر داشت. در ادب، فقه، اصول، کلام، تفسیر و ریاضی استاد بود. بیشترین مهارت او در فلسفه و عرفان بود و تأثیر تربیتی و علمی وی بر شاگردانش از طریق این دو دانش بود. ازاینرو، او را میتوان از پیروان فلسفه متعالی صدرایی در دوران معاصر دانست... در حوزه تعلیم و تربیت او شاگردان بسیاری پرورش یافتهاند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
== وفات == | ==وفات == | ||
میرزا مهدی آشتیانی، 64 سال عمر کرد و پس از درگذشت، در قم و در رواق بالاسر حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان، ص410</ref>. | میرزا مهدی آشتیانی، 64 سال عمر کرد و پس از درگذشت، در قم و در رواق بالاسر حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان، ص410</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
آشتیانی دارای تألیفات چندی است که عمدتاً درباره عرفان و فلسفه نوشته شده است. برخی از آثار وی عبارتند از: | آشتیانی دارای تألیفات چندی است که عمدتاً درباره عرفان و فلسفه نوشته شده است. برخی از آثار وی عبارتند از: | ||
# أساس التوحيد، فارسی، تهران، ۱۳۳۰ش؛ | # أساس التوحيد، فارسی، تهران، ۱۳۳۰ش؛ | ||
خط ۹۹: | خط ۸۷: | ||
[[اساس التوحید]] | [[اساس التوحید]] | ||
[[مدينة الحديث (الجواهر الغوالي في شرح عوالي اللآلي)]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:فیلسوفان]] | |||
[[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] |