۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ألطاف الرحمن في فقه القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR67618J1.jpg | عنوان =ألطاف الرحمن في فقه القرآن | عنوان...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
مباحث این کتاب پیرامون آیاتی است که متضمن تشریع کلی در عبادات، معاملات، سیاسات و غیر آن است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> این کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید، نوزده باب و خاتمه است. | مباحث این کتاب پیرامون آیاتی است که متضمن تشریع کلی در عبادات، معاملات، سیاسات و غیر آن است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> این کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید، نوزده باب و خاتمه است. | ||
در تعداد آیات الاحکام بین نویسندگان اختلاف است؛ اما مشهور 500 آیه است. تا آنجا که شیخ فخرالدین احمد بن متوج بحرانی شاگرد فخر المحققین (متوفی 772ق) کتابی با نام «النهایة فی تفسیر خمسمائة آیة» تألیف کرده است و نواده‌اش آن را با نام «منهاج الهدایة فی تفسیر خمسمائة آیة» شرح کرده است. البته محققین متأخر این تعداد را کاهش داده و معتقدند آیات الاحکام از 330 آیه تجاوز نمی‌کند.<ref>ر.ک: تمهید، ص 10</ref> | در تعداد آیات الاحکام بین نویسندگان اختلاف است؛ اما مشهور 500 آیه است. تا آنجا که شیخ فخرالدین احمد بن متوج بحرانی شاگرد فخر المحققین (متوفی 772ق) کتابی با نام «النهایة فی تفسیر خمسمائة آیة» تألیف کرده است و نواده‌اش آن را با نام «منهاج الهدایة فی تفسیر خمسمائة آیة» شرح کرده است. البته محققین متأخر این تعداد را کاهش داده و معتقدند آیات الاحکام از 330 آیه تجاوز نمی‌کند.<ref>ر.ک: تمهید، ص 10</ref> | ||
اهل سنت، آیات الاحکام را به ترتیب سور قرآنی بحث می‌کنند؛ مثلاً هر آنچه در سوره بقره هست بحث می‌کنند تا آیات سوره تمام شود، سپس سوره آل عمران را آغاز می‌کنند. اما شیوه شیعه متفاوت است و همه آیات وارده در موضوع واحد از سوره‌های مختلف را در یک باب مطرح می‌کنند، سپس به موضوع دیگر منتقل می‌شوند.<ref>ر.ک: همان، ص16-15</ref> | اهل سنت، آیات الاحکام را به ترتیب سور قرآنی بحث می‌کنند؛ مثلاً هر آنچه در سوره بقره هست بحث می‌کنند تا آیات سوره تمام شود، سپس سوره آل عمران را آغاز می‌کنند. اما شیوه شیعه متفاوت است و همه آیات وارده در موضوع واحد از سوره‌های مختلف را در یک باب مطرح می‌کنند، سپس به موضوع دیگر منتقل می‌شوند.<ref>ر.ک: همان، ص16-15</ref> | ||