۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهلبيت و ذريه پيامبر(ص) مىپردازد. سپس شرححال امام حسن و امام حسین (عليهماالسلام) را محور قرار داده و به تفصيل درباره آن دو بزرگوار سخن گفته است. در ادامه، فصلى را به بيان جواز و عدم جواز لعن يزيد اختصاص داده و با نقل قول گروهى از عالمان اهلسنت از كنار آن گذشتهو در همان باب، تاريخ كربلا را پى | وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهلبيت و ذريه پيامبر(ص) مىپردازد. سپس شرححال امام حسن و امام حسین (عليهماالسلام) را محور قرار داده و به تفصيل درباره آن دو بزرگوار سخن گفته است. در ادامه، فصلى را به بيان جواز و عدم جواز لعن يزيد اختصاص داده و با نقل قول گروهى از عالمان اهلسنت از كنار آن گذشتهو در همان باب، تاريخ كربلا را پى مىگیرد. مؤلف به جهت سكونت در قاهره و اهميت مشهد الرأس و كرامات مقام منسوب به سر مقدس امام حسین(ع) بابى را به اين محل اختصاص داده است. باب پنجم كتاب درباره بقيه خانواده پيامبر(ص) و ائمه سخن مىگويد و مؤلف همه را ذيل یک باب جمع كرده است. او درباره پدر، مادر، همسر و دختر پيامبر(ص)، حسنين(ع)، زيد بن حسن، حسن مثنى، [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)، امام باقر(ع) و به ترتيب ائمه شيعه تا امام زمان(عج) سخن گفته است. كه در اين كتاب ذيل بحث از امام دوازدهم با عنوان حجت و به قول شيعه، مهدى منتظر(عج) ياد شده ولى مؤلف مىگويد اين نظر شيعه درست نيست و او مهدى نيست. مهدى اگر چه از اهلبيت است ولى عمر طولانى ندارد و بعداً متولد خواهد شد. | ||
مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مىكند، منبعى ارائه نمىدهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است. | مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مىكند، منبعى ارائه نمىدهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است. |
ویرایش