۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن ابی‌صادق، عبدالرحمن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
ابن ابی‌صادق تحصيلات خود را در زادگاهش آغاز كرد و ادامه داد تا در فنون حكمت به خصوص در طب به مقامى عالى رسيد. او را مردى قناعت پيشه، خوش گفتار، هوشمند، خوشرو، شيفته | ابن ابی‌صادق تحصيلات خود را در زادگاهش آغاز كرد و ادامه داد تا در فنون حكمت به خصوص در طب به مقامى عالى رسيد. او را مردى قناعت پيشه، خوش گفتار، هوشمند، خوشرو، شيفته يادگیرى علوم و فنون و ماهر در پزشكى كه آن را از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] آموخته بود، شمرده‌اند. شاگردى وى نزد [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] ظاهراً بايستى به حدود نخستين دهه سده 5ق مربوط باشد. [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعة]] و برخى ديگر نيز رابطه استادى و شاگردى میان آن دو را تأييد كرده‌اند. | ||
ابن ابی‌صادق پس از | ابن ابی‌صادق پس از فراگیرى حكمت و پزشكى، در نيشابور به طبابت مشغول شد و به علّت علاقه به همشهريان خود، دعوت سلطان ابراهیم غزنوى را برای رفتن به دربار وى رد كرد. در معالجه عارضه قولنج عَمیدالملك كُنْدُرى به دست وى كه بيهقى و شهرزورى آن را گزارش كرده‌اند، ترديدى نيست، اما ارتباطى كه میان درگذشت ابن ابی‌صادق و این معالجه يادكرده‌اند، صحيح به نظر نمى رسد؛ زيرا در صورت صحّت این ارتباط، بايد تاريخ فوت او را پيش از سال قتل عَمیدالملك بدانيم كه با تصريح [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعة]] بر زنده بودن وى بعد از این تاريخ، منافات دارد. [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] مؤلف ذخيره خوارزمشاهى از شاگردان برجسته ابن ابی‌صادق بوده است. | ||
در زمینه اخلاق پزشكى: به عقيده ابن ابی‌صادق «پزشك حقيقى كسى است كه زيان خود را در رذيلت‌ها بداند و نخست خود را به انواع فضيلت‌ها درمان كند، سپس به معالجه بدنها رو آورد؛ زيرا كسى كه بدون درمان اخلاقى به معالجه بدنها مشغول گردد، در پست‌ترين مرتبه است». وى در باب تشخيص ماهيت بيمارى‌ها و استخراج قوانين طبّى از راه استقراى علمى و تجربه پزشكى و نيز درباره نقش پرهيز و گرسنگى در كاهش وزن بدن و درمان چاقى، سخن گفته است. شرحهاى او را بر آثار پيشينان درخور توجه دانسته‌اند. ابن ابی‌صادق سال‌هاى آخر عمر را در روستایى ييلاقى، واقع در 12 فرسنگى نيشابور به نام «اَنْبَروذِستانه» به سرآورد. | در زمینه اخلاق پزشكى: به عقيده ابن ابی‌صادق «پزشك حقيقى كسى است كه زيان خود را در رذيلت‌ها بداند و نخست خود را به انواع فضيلت‌ها درمان كند، سپس به معالجه بدنها رو آورد؛ زيرا كسى كه بدون درمان اخلاقى به معالجه بدنها مشغول گردد، در پست‌ترين مرتبه است». وى در باب تشخيص ماهيت بيمارى‌ها و استخراج قوانين طبّى از راه استقراى علمى و تجربه پزشكى و نيز درباره نقش پرهيز و گرسنگى در كاهش وزن بدن و درمان چاقى، سخن گفته است. شرحهاى او را بر آثار پيشينان درخور توجه دانسته‌اند. ابن ابی‌صادق سال‌هاى آخر عمر را در روستایى ييلاقى، واقع در 12 فرسنگى نيشابور به نام «اَنْبَروذِستانه» به سرآورد. | ||