پرش به محتوا

آشنایی با پیشینه، مبانی و دیدگاه‌های مذهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (افزودن ناوبری)
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی')
خط ۴۶: خط ۴۶:
در بخش دوم، به بررسى مبانى مذهب شيعه و وجوه افتراق آن از ساير مذاهب اسلامى پرداخته شده است. به نظر نویسنده، اگر بخواهيم مبانى و مهم‌ترين وجوه افتراق مذهب شيعه را در یک واژه گرد آوریم، همانا واژه «امامت» را پيش مى‌نهيم. به ديگر سخن، تلقّى خاص شيعه از مسئله امامت كه ريشه در آيات قرآن و عبارات پيامبر(ص) داشته، ویژگى اساسى و تاريخى این مذهب است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/27 همان، ص27]</ref>
در بخش دوم، به بررسى مبانى مذهب شيعه و وجوه افتراق آن از ساير مذاهب اسلامى پرداخته شده است. به نظر نویسنده، اگر بخواهيم مبانى و مهم‌ترين وجوه افتراق مذهب شيعه را در یک واژه گرد آوریم، همانا واژه «امامت» را پيش مى‌نهيم. به ديگر سخن، تلقّى خاص شيعه از مسئله امامت كه ريشه در آيات قرآن و عبارات پيامبر(ص) داشته، ویژگى اساسى و تاريخى این مذهب است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/27 همان، ص27]</ref>


امامت در نزد شيعه مفهومى مقدس دارد و استمرار حركت انبيا و شاخسار شجره طيبه نبوت بشمار مى‌رود. چنين امامتى تنها در وحى، از نبوت جدا مى‌شود و همه امور دين و دنياى مردم را فرامى‌گيرد. به یک تعبير مى‌توان گفت، امامت شيعه آسمانى است و امامت اهل سنت زمینى. شيعه امامت را از سنخ نبوت (و نه عين آن) مى‌داند و اهل سنت آن را از سنخ سلطنت. به ديگر سخن، امامت در نزد اهل سنت به معناى سياست است؛ آن‌هم سياستى كه در عمل از ديانت جداست. لذا مى‌بينيم كه برخلاف شيعه، اهل سنت پيروى از هر امامى را هرچند ستمكار باشد، واجب مى‌شمارند و برای چگونگى دستيابى او به حكومت و چگونگى حكمرانى‌اش اهمیت چندانى قائل نيستند؛ درحالى‌كه شيعه امامت را در سه محور مورد ارزيابى قرار مى‌دهد: علم امام، عصمت او و انتصابش توسط پيامبر(ص). این محورهاى سه‌گانه، عناصر ذاتى و پايه‌هاى استوار انديشه شيعى را تشكيل مى‌دهند؛ ازاين‌رو، نویسنده در این بخش، مبانى و مهم‌ترين وجوه افتراق مذهب شيعه را با نظر به این سه محور، بررسى كرده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/27 ر.ک: همان، ص27]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/28 28]</ref>
امامت در نزد شيعه مفهومى مقدس دارد و استمرار حركت انبيا و شاخسار شجره طيبه نبوت بشمار مى‌رود. چنين امامتى تنها در وحى، از نبوت جدا مى‌شود و همه امور دين و دنياى مردم را فرامى‌گیرد. به یک تعبير مى‌توان گفت، امامت شيعه آسمانى است و امامت اهل سنت زمینى. شيعه امامت را از سنخ نبوت (و نه عين آن) مى‌داند و اهل سنت آن را از سنخ سلطنت. به ديگر سخن، امامت در نزد اهل سنت به معناى سياست است؛ آن‌هم سياستى كه در عمل از ديانت جداست. لذا مى‌بينيم كه برخلاف شيعه، اهل سنت پيروى از هر امامى را هرچند ستمكار باشد، واجب مى‌شمارند و برای چگونگى دستيابى او به حكومت و چگونگى حكمرانى‌اش اهمیت چندانى قائل نيستند؛ درحالى‌كه شيعه امامت را در سه محور مورد ارزيابى قرار مى‌دهد: علم امام، عصمت او و انتصابش توسط پيامبر(ص). این محورهاى سه‌گانه، عناصر ذاتى و پايه‌هاى استوار انديشه شيعى را تشكيل مى‌دهند؛ ازاين‌رو، نویسنده در این بخش، مبانى و مهم‌ترين وجوه افتراق مذهب شيعه را با نظر به این سه محور، بررسى كرده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/27 ر.ک: همان، ص27]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/28 28]</ref>


در بخش سوم، مهم‌ترين ديدگاه‌هاى خاص شيعه، در دو بخش، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است؛ در یک بخش، ديدگاه‌هاى اصولى‌تر كه با مبانى انديشه شيعى ارتباط مستقيم دارند و مى‌توان آن‌ها را در میان مبانى مذهب شيعه نيز قرار داد و در بخش ديگر، ديدگاه‌هاى فرعى و فقهى كه نسبت به ديدگاه‌هاى ديگر از حسّاسيت كمترى برخوردارند، بررسى شده است. مى‌توان از ديدگاه‌هاى بخش نخست به ديدگاه شيعه درباره مودت اهل‌بيت(ع) و عدالت صحابه و از ديدگاه‌هاى بخش ديگر به ديدگاه شيعه درباره تقيه، ازدواج موقت و برخى جزئيات مربوط به وضو، نماز و اذان اشاره نمود.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/118 ر.ک: همان، ص118]</ref>
در بخش سوم، مهم‌ترين ديدگاه‌هاى خاص شيعه، در دو بخش، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است؛ در یک بخش، ديدگاه‌هاى اصولى‌تر كه با مبانى انديشه شيعى ارتباط مستقيم دارند و مى‌توان آن‌ها را در میان مبانى مذهب شيعه نيز قرار داد و در بخش ديگر، ديدگاه‌هاى فرعى و فقهى كه نسبت به ديدگاه‌هاى ديگر از حسّاسيت كمترى برخوردارند، بررسى شده است. مى‌توان از ديدگاه‌هاى بخش نخست به ديدگاه شيعه درباره مودت اهل‌بيت(ع) و عدالت صحابه و از ديدگاه‌هاى بخش ديگر به ديدگاه شيعه درباره تقيه، ازدواج موقت و برخى جزئيات مربوط به وضو، نماز و اذان اشاره نمود.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5619/1/118 ر.ک: همان، ص118]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش