۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آذریزدی، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
|||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كار در کتابفروشى، نقطه عطفى در زندگى آذر يزدى جوان بود. او از یک سو در میان دوستان خاموش، صبح را به شب مى‌رساند و با آن‌ها به حشر و نشر مى‌پرداخت و از سوى ديگر، چون کتابفروشى، يگانه مركز و مرجع اهل کتاب و مطالعه شده بود، برای وى فرصتى بود تا با اهل علم، تحقيق و پژوهش آشنا شود. سال‌ها ممارست او با کتاب كه بدان بسيار عشق مى‌ورزيد، از او فردى کتاب‌شناس و صاحب سبک و انديشه ساخته بود. | كار در کتابفروشى، نقطه عطفى در زندگى آذر يزدى جوان بود. او از یک سو در میان دوستان خاموش، صبح را به شب مى‌رساند و با آن‌ها به حشر و نشر مى‌پرداخت و از سوى ديگر، چون کتابفروشى، يگانه مركز و مرجع اهل کتاب و مطالعه شده بود، برای وى فرصتى بود تا با اهل علم، تحقيق و پژوهش آشنا شود. سال‌ها ممارست او با کتاب كه بدان بسيار عشق مى‌ورزيد، از او فردى کتاب‌شناس و صاحب سبک و انديشه ساخته بود. | ||
پس از مدت وى به «تهران» مهاجرت كرد و در «چاپ‌خانه علمى» مشغول به كار شد. او سال‌ها به | پس از مدت وى به «تهران» مهاجرت كرد و در «چاپ‌خانه علمى» مشغول به كار شد. او سال‌ها به غلط‌گیرى و تصحيح نمونه‌هاى چاپى اشتغال داشت. بسيارى از انتشاراتى‌ها و کتابفروشى‌هاى مهم تهران چون «[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]»، «امیر كبير»، «خاور»، «بنگاه ترجمه و نشر کتاب» و... شاهد زحمات توان‌فرساى او بوده‌اند. وى همواره با خواندن و آموختن، به عطش سيرى‌ناپذير درونى خود پاسخ مى‌گفت. | ||
نكته جالب در خصوص شان علمى و فرهنگى او، پيوند درون سالكى طالب علم با دنياى سرشار از پاکى و پرراز و رمز كودكان است. او كه اوان جوانى را مصروف خواندن و آموختن و غنى ساختن درون‌اش كرده بود، در سن 35 سالگى به فكر احياى متون ادب فارسی برای كودكان به شيوه روايت‌گونه با نثرى ساده و روان افتاد و با نوشتن مجموعه داستان «قصه‌هاى خوب برای بچه‌هاى خوب»، پاى به عرصه بازنویسى قصه‌هاى كهن برای كودكان گذاشت و بدين وسيله چهره‌اى شد آشنا برای چندين نسل و تا آن‌جا پيش رفت كه پایه‌گذار و پيشكسوت ادبيات كودكان ایران نام گرفت. | نكته جالب در خصوص شان علمى و فرهنگى او، پيوند درون سالكى طالب علم با دنياى سرشار از پاکى و پرراز و رمز كودكان است. او كه اوان جوانى را مصروف خواندن و آموختن و غنى ساختن درون‌اش كرده بود، در سن 35 سالگى به فكر احياى متون ادب فارسی برای كودكان به شيوه روايت‌گونه با نثرى ساده و روان افتاد و با نوشتن مجموعه داستان «قصه‌هاى خوب برای بچه‌هاى خوب»، پاى به عرصه بازنویسى قصه‌هاى كهن برای كودكان گذاشت و بدين وسيله چهره‌اى شد آشنا برای چندين نسل و تا آن‌جا پيش رفت كه پایه‌گذار و پيشكسوت ادبيات كودكان ایران نام گرفت. | ||